داريوش نيكنام / "انتخابات" و جدال جناحهاى رژيم

با تائيد صلاحيت چهار تن از كانديدهاى ثبت نام كرده براى شركت در مراسم انتخاب رئيس قوه مجريه حكومت اسلامى توسط شوراى نگهبان سوت اغاز رسمى مبارزه" انتخاباتى" رياست جمهورى اسلامى به صدا در امده است. قرار است از ميان چهار تن از خودى ترين هاى خودشان را كه سالها به عنوان عمله و اكره حكومت اسلامى انجام وظيفه كرده اند ٬ يكى را به عنوان رئيس جمهورى اسلاميشان انتخاب كنند. همگى مى گويند كه براى نجات نظام از ورطه نابودى به ميدان امده اند.
نفس برگزارى اين "انتخابات" از نظر مردم ايران از اهميت سياسى چندانى بر خوردار نمى باشد.انچه كه در اين ميان ميتواند مورد توجه قرار بگيرد اين است كه جنگ و جدالى تازه به بهانه انتخابات و در واقع حول استراتژى ها و سياست هاى جديد به منظور بقا رژيم اسلامى در متن شرايط جديد٬ بين جناحهاى مختلف و كانديدهاى مختلف اغاز گرديده است. بار دیگر "کابوس انتخابات" و اینکه کدام جناح معضل بقای جمهوری اسلامی را در اوضاع و احوال داخلی و بین المللی پاسخ میدهد، بر دوائر حافظ اسلام سیاسی به گشت و گذار پرداخته است. یک جناح، جناح حاکم و موسوم به پیروان "خط ولایت"، هر گونه فرجه برای تکرار سناریو شکست خورده دوخرداد را فرصتی برای دخالت مردم و باز کردن شکاف "بالائی"ها ارزیابی کرده است و جناح دیگر نیز تلاش دارد که سهم خود در "انقلاب اسلامی" و معماری رژیم اسلامی را به هر ترتیب محفوظ نگاه دارد.

يك ویژگی "انتخابات" این دوره این است که هر دو جناح، "خطر" موجودیت و بقا رژیم اسلامی را در صورت یک لایه شدن جدالها به یکدیگر خاطر نشان میکنند. از روی کدها و جنگ استعاره ای بین جناحها، چنین به نظر میرسد که جدال بین آنها وارد فاز حادتری بشود و مستقل از نتیجه این مضحکه، رژیم اسلامی به "وحدت کلمه" بیشتری نیازمند است. خارج از داد و ستدهای باندهای رژیم، تمامی كانديداها مستقل از تعلقات جناحى٬ خود را خدمتگزار حكومت اسلامى در طى سه دهه حاكميت ان مى دانند و وظيفه حفظ " نظام" و جلوگيرى از "فروپاشى" ان را در صدر برنامه هاى خود قرار داده اند.

ويژگى ديگرى كه اين انتخابات در متن ان برگزار مى شود اين است كه غرب و در راس آنها آمريكا، نیز تقابل خود با اسلام سیاسی را در متن اوضاع منطقه، موقعیت در عراق، افغانستان و پاکستان و نیز بویژه معضل پیچیده فلسطین و منافع "متحد" خود، اسرائیل، قرار داده اند. جناح خامنه اى هم در دل همین اوضاع قصد دارد نشان بدهد که تا آنجا که به "تهدید"های رژیم اسلامی و "خطر" دستیابی به سلاح کشتار جمعی و نیز وضعیت جریانات اسلامی در فلسطین و ...مربوط است، در ترجمان سیاستهای رسمی و دولتی "حرف آخر" را آنها میزنند.

انچه مسلم است اين است كه بعد از اين "انتخابات" و با يك آرايش سياسى جديد هم٬ رژيم اسلامى كماكان با تناقضات بنيادى سياسى و اقتصادى خود روبرو خواهد بود و فرداى پايان انتخابات با مردمى كه مترصد سرنگونى آن هستند روبرو خواهد شد. معضل تناقض رژیم اسلامی با خواستها و مطالبات مردم و دست ردی که طی یک تاریخ خونین، نسلهای مختلف این جامعه به سینه اسلام سیاسی و حکومت شرع زده است، مستقل از هر جنگ و جدال جناحها و مستقل از دادو ستدها و معامله گریها و پراگماتیسم همیشگی دول غربی، سر جای خود باقی است. بدون شك مردم ايران و صف ازاديخواه و سوسياليست جامعه ايران با عدم شركت در اين مضحكه و مستقل از نتايج ان راه و مسير خود را در جهت سرنگونى جمهورى اسلامى و برقرارى يك نظام سياسى برابر و ازاد پيدا خواهند كرد.

داريوش نيكنام

٢٢ ماه مه ٢٠٠٩

درج شده توسط: اشتراک | در تاريخ : ۳/۰۲/۱۳۸۸ |

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::