بهرام رحمانی / نگاهی به مهم ترین وقایع ایران و جهان در سال 2009

سالی که گذشت سرکوب ها و خشونت های سیاسی، سانسور و اختناق، جنگ و بیماری و هم چنین بحران های اقتصادی، گسترش یافت و بر درد و رنج و مشقت اکثریت مردم جهان افزوده شد.
در سال ۲۰۰۹، ایران یکی از خبرسازترین کشورهای جهان بود و وقایع آن علاوه بر سایت های اینترنتی، فیس بوک ها، تویترها، وبلاگ ها، رادیوها و تلویزیون ها و دیگر رسانه های بین المللی نیز انعکاس گسترده ای داشت و دلیل اصلی آن، جنبش اعتراضی عمومی و خودجوش میلیون ها تن از مردم ایران، به ویژه جوانان دختر و پسر است.
وضعیت ایران و بحران اقتصادی و سیاسی که این کشور را فراگرفته و هم چنین کشمکش شدید جناح ها و سران حکومت اسلامی، موقعیت حکومت اسلامی را شکننده تر کرده است. سرکوب های خیابانی و شکنجه و تجاوز به بازداشت شدگان در زندان های حکومت اسلامی، نه تنها باعث سکوت و عقب نشینی مردم نشد، بلکه روزبروز نیز ابعاد آن گسترده تر و شعارها نیز رادیکال تر شد. روزی نیست که خبر دستگیری و زندانی کردن فعالین جنبش کارگری، جنبش دانشجویی، جنبش زنان و هم چنین روزنامه نگاران و به طور کلی خبر تشدید سانسور و اختناق شنیده نشود، اما با وجود این همه وحشی گری سران و نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی، مردم معترض از هر فرصتی استفاده می کنند و به خیابان ها می ریزند تا خشم و نفرت و بی زاری خود را از کلیت حکومت جهل و جنایت اسلامی ابراز کنند. حرکتی که در چند ماه اخیر شروع شده است پایانی ندارد و به احتمال قوی نهایتا تا پیروزی مردم آزادی خواه، برابری طلب و عدالت خواه ادامه خواهد یافت.
در سال گذشته، هم چنین تلاش های دیپلماتیک گروه ۵+۱ متشکل از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین (اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل) به اضافه آلمان، بر علیه ایران به جایی نرسید. حکومت اسلامی، هم چنان به فعالیت های مخفی و علنی خود در زمینه اتمی ادامه می دهد به طوری که اخیرا یک نیروگاه مخفی آن در نزدیکی شهر قم علنی شده است. گفته می شود حکومت اسلامی ایران، ذخیره ای افزون بر یک هزار و هفتصد و شصت کیلو گرم اورانیوم غنی شده با درجه پایین (سه و نیم درصدی) در اختیار دارد که بیش از میزان لازم برای تامین سوخت یک بمب اتمی است.
زمانی رویای آمریکایی سهیم کردن همگان در رفاه و شکوفایی و آزادی بود و اکنون این رویا تبدیل به کابوس شده است. هر روز ۴٩ میلیون آمریکایی به ویژه ١٧ میلیون کودک از گرسنگی رنج می برند. آن رویا جای خود را به هراس و نگرانی از بی کاری، فقر و گرسنگی و سوپ ها و کوپون های تغذیه ای رایگان «اهدایی» داده است.
این در حالی است که باراک اوباما، سربازان زیادی را برای جنگ به افغانستان فرستاد و هم چنین بزرگ ترین بودجه دفاعی در تاریخ این کشور را امضاء کرد. بدین ترتیب، الزمات بودجه دفاعی جدید به زودی ضرورت اجرایی می یابد. در روز شنبه ۱۹ دسامبر 2009، با ابراز نظر مساعد سنای این کشور راه برای تایید بودجه ۶۳۶ میلیارد دلاری آمریکا فراهم شد. حدود ۱۲۸ میلیارد دلار از این بودجه صرف مخارج جنگی در عراق و افغانستان خواهد شد. دولت اوباما در پیشنویس بودجه جدید هزینه های ضروری برای بستن قرارگاه گوانتانامو را منظور نکرده است. جالب توجه است که جایزه صلح نوبل 2009 به اوباما تعلق گرفته است؟
در سال 2009، آمریکا و متحدانش هم چنان به اشغال خود در عراق و افغانستان ادامه دادند و جنگ و کشتار در این کشورها نه تنها کم نشد، بلکه قربانیان زیادی گرفت. ناآرامی ها در پاکستان بیش تر شد و بارها هواپیماهای آمریکایی نقاطی از این کشور را که گویا نیروهای طالبان در آن جا ها مستقر هستند، بمباران کردند.
جنگنده های نیروی هوایی ارتش اسراییل بین ساعت ۱۱ و بیست دقیقه تا ۱۱ و سی و پنج دقیقه روز بیست و هفتم دسامبر ۲۰۰۸ میلادی، مقر پلیس در شهر عرفات غزه و دست کم ۳ ایستگاه دیگر پلیس را بمباران کردند. این آغاز حمله ای بود که ۳ هفته به طول انجامید. وزارت بهداشت تشکیلات خودگردان فلسطینی، تعداد کشته ها را در حدود ۱۵۰۰ نفر اعلام کرد که در میان آن ها، ۲۵۲ کودک به چشم می خورد. حملات اسراییل به غزه در عین حال باعث وارد آمدن تلفات سنگینی به خانه های مسکونی، مدارس، منابه آب و برق، مراکز تجاری و البته سایر زیرساخت های عمده در بخش زندگی روزمره مردم این منطقه شد. در این سه هفته جنگ خونین و ویرانگر، فقط ۹ اسراییلی کشته شدند که ۳ نفر از آن ها غیرنظامی بودند. ۴ نفر دیگر هم که همه از سربازان اسراییلی بودند با آتش نیروهای خودی کشته شدند.
گرچه مدیران و ورسای شرکت های بزرگ جهانی، نهادهای سیستم سرمایه داری و دولت های سرمایه داری در سال 2009، سخن از بهبود اقتصادی به میان آورده اند، اما واقعیت ها حاکی از این است که زندگی همه مزدبگیران و اکثریت مردم کره خاکی، ورشکستگی مراکز تولیدی، ترازنامه های منفی بی سابقه کشورهای سرمایه داری و هم چنین ادامه انقباض سیستم اعتباری و بانکی، بی کارسازی های میلیونی، بر ادامه بحران اقتصادی جهانی دلالت دارد. نگاهی می اندازیم به مهم ترین وقایع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی سال 2009.
بحران اقتصادی در سطح جهان
بحران اقتصادی و مالی که از پائيز ٢٠٠٨ آغاز شد در سال 2009 نیز با بهبود جزئی ادامه پیدا کرد. در اثر این بحران، میلیون ها کارگر از کار بی کار شدند و فشار کار بر کارگران شاغل نیز شدیدتر شد.
در اوایل سال 2009، پیش بینی های سازمان بين المللی کار این بود که بحران بين ٣٩ تا ٥٩ ميليون بی کار ايجاد کند و ٢٠٠ ميليون کارگر به صف آن هایی که کم تر از ٢ دلار در آمد دارند، اضافه شود. در چنین دور نمائی، رشد کم رمق پيش بينی شده توسط نهادهای برآوردهای اقتصادی نمی تواند جواب گوی بحران سرمایه داری جهانی باشد.
لازم به گفتن نيست که سرمايه داری جهانی چه روابط و مناسبات سخت تری را بر جوامع بشری، به ویژه مزدبگیران تحمیل کرده است. شرکت ها و صنایع نیروی کارشان را کاهش دادند و از طرف ديگر، فشار قابل توجهی به کارکنان و کارگران اقی مانده خود، وارد آوردند.
در چنین شرایطی، برخی از شرکت های بزرگ «غربی»، برای دست یابی به «سود» بیش تر، به کشورهایی رفتند که نیروی کار ارزان، این کشورها را به «بهشت» سرمایه داران تبدیل کرده است. در واقع سرمایه داری، کارگران کشورهای عقب مانده و در حال رشد را به سپاهی ذخيره برای پایين آوردن مداوم دست مزدها تبدیل کرده است.
آمریکا
باراک اوباما، 20 ژائویه رسما به عنوان چهل و چهارمين ریيس جمهور ايالات متحده آمريكا سوگند ياد كرد. اوباما، با استفاده از انجيل مراسم تحليف لينكلن به عنوان نخستين ریيس جمهور سياه پوست ايالات متحده آمريكا سوگند خورد. در مراسم تحليف او، حدود 2 ميليون نفر در اطراف بنای يادبود لينكلن و محوطه كنگره آمريكا حضور داشتند.
در سال ۲۰۰۹ آمریکا و اروپا، بودجه های کلانی به شرکت ها و بانک ها و غیره اختصاص دادند تا از بحران اقتصادی نجات یابند.
ایالات متحده آمریکا، به تنهایی صدها میلیارد دلار از بودجه ویژه ۷۵۰ میلیارد دلاری خود را صرف کمک به بانک ها، صنایع خودروسازی و غیره کرد.
اقدامات دولت آمریکا، سبب تکانی اندک در بازار مسکن و رفع خطر ورشکستگی صنایع خودروسازی شد. اما این مسیر مثبت، بر بازار لرزان کار اروپا، اثری منفی نهاد: جنرال موتورز آمریکا، به محض آن که نسبتا چشماندازی روشن یافت، انصراف خود را از فروش اوپل اروپا اعلام کرد. همین اقدام، دست کم ۹ هزار کارگر را در اروپا با خطر بی کاری روبرو ساخت.
باین ترتیب، سیاست های سرمایه داری جهانی هم در آمریکا و هم در اروپا، به ازدیاد بی کاران منجر شد. به عنوان نمونه، در ماه نوامبر امسال آمار بی کاران آمریکا به ده درصد رسید. آلمان نیز وضعیتی مشابه داشت. بحران به جایی رسید که مجلس نمایندگان آمریکا، در ماه دسامبر مجبور به تصویب یک بودجه ۱۵۴ میلیارد دلاری برای مقابله با بی کاری شوند.
19 دسامبر 2009، اعلام شد که ورشکستگی 7 بانک دیگر در آمریکا، شمار بانک هایی که از ابتدای سال جاری تاکنون به علت بحران مالی در این کشور، اعلام ورشکستگی کرده اند به 140 مورد رسید. مجموع دارایی این 7 بانک که مهم ترین آن ها بانک «فرست فدرال فلوریدا» می باشد 14 میلیارد دلار برآورد می شود. مقامات دولت آمریکا نگران آن هستند که در سال آینده روند اعلام ورشکستگی بانک ها در این کشور تشدید شود.
چین
اما چین، برنده اصلی بحران اخیر بود. این کشور با تکیه بر ۱۵۰۰ میلیارد دلار ذخیره ارزی خود با سرعت به خرید صنایع در اروپا و مواد خام در آسیای مرکزی و آفریقا پرداخت و بر نقش خود در اقتصاد جهان افزود.
مهم ترین موفقیت چین، دست یابی به منابع نفت و گاز عراق و آسیای مرکزی بود. در مزایده ۱۰ میدان نفتی عراق، که روز ۱۱ دسامبر 2009 برگزار شد، شرکت ملی نفت چین توانست امتیاز بهرهبرداری از میدان «حلفایه» را کسب کند.
دوبی
در ماه آوریل امسال، شرکت های آب و برق و خدمات هوایی دوبی، ناگهان از پرداخت حدود دو و نیم میلیارد دلار تعهدات خود ناتوان ماندند. آن ها توانستند با دریافت وام از ۱۸ موسسه مالی و هم چنین کمک دولت، تعهدات خود را انجام دهند.
این مقدمه بحرانی بود که خود را در ماه نوامبر آشکار کرد. در این ماه، ابتدا اعلام شد که شرکت النخیل خواستار شش ماه مهلت برای بازپرداخت ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بدهی خود شده است. اما بعدا آشکار شد که میزان بدهی های این شرکت به ۲۰ میلیارد دلار رسیده است. هم زمان با آن، ورلد دوبی نیز میزان بدهی های خود را ۵۹ میلیارد دلار اعلام کرد.
اواخر نوامبر 2009، ورشکستگی دوبی، هم با تاخیر و هم بدون مقدمه اعلام شد. این در حالی است که مسئولان کشور تمام نیروی خود را به کار گرفته بودند که از این حادثه جلوگیری کنند، اما به نظر می رسد که موفق نشدند. اینک آن ها از بانک ها تقاضا کرده اند که از دریافت اقساط خود به مدت شش ماه خودداری کنند.
پرنس محمد آل مکتوم، امیر دوبی، از هیچ اقدامی خودداری نکرد تا بلکه اقساط را به عقب اندازد، ولی وزن سنگین وام ها چنان بود که سرانجام بحران را برملا کرد. ارقام مورد نظر غول آسا هستند. پنجاه و نه میلیارد دلار یعنی سی و نه میلیارد یورو، تنها قروض شرکت عظیم دوبی ورلد است که البته بین هشتاد تا نود درصد به کشور دوبی تعلق دارد.
در واقع سرمایه گذاری های عظیم در صنعت خانه سازی که از سال های دو هزار شروع شد، با اتکاء به یک توسعه دو رقمی طراحی شده بود و البته قدرت توهم زای بازاریابی، اما در هم ریزی بازار معاملات مسکونی در سپتامبر 2008، دوبی را زیر ضربات خرد کننده ای گرفت. این ضربات در همه عرصه ها از جمله صنعت حمل و نقل هوائی و زمینی و توریسم نیز دوبی را دچار بحران کرد.
اینک در حالی که دوبی از نظر مالی ورشکست شده است دولت این کشور به یاری خزانه داری آمریکا پنج میلیارد دلار به بازار تزریق کرده است که نقش حلقه نجات را ایفاء می کند. اما قادر نخواهد بود کشتی به گل نشسته دوبی را به آب اندازد.
یونان
یونان، درگیر بحران اقتصادی حاد تاریخ خود شده است. میزان بدهی های دولت یونان، امسال به ۳۰۰ میلیارد دلار رسید. اتحادیه اروپا اعلام کرد که حاضر به کمک نیست و یونان باید راه حل غلبه بر مشکلات را خود بیابد. دولت تصمیم به اعمال صرفهجویی های بزرگ در بودجه خدمات عمومی گرفت. کارگران، روزنامه نگاران و پزشکان و غیره در اعتراض به این تصمیم وارد اعتصاب شدند.
ایران
حکومت اسلامی ایران نیز از بحران مصون نماند. اخیرا مصطفی پورمحمدی، رییس سازمان بازرسی کل کشور اعلام کرد که بیش از ده میلیارد دلار مطالبات بانک های ایران غیرقابل وصول مانده است. این، سه برابر بدهی شرکت النخیل دوبی است که باعث تکان هایی در بورس های منطقه و جهان شد.
رییس سازمان بازرسی کل کشور، اعلام کرد که وصول رقمی معادل ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار مالیات در ایران به تاخیر افتاده و هیچ کس از این موضوع حرف نمی زند.
خبرگزاری مهر، پنج شنبه 3 دی 1388 - 24 دسامبر 2009، نوشت: براساس جدیدترین گزارش بانک مرکزی، مجموع بدهی های خارجی ایران (تعهدات بالفعل) در پایان مرداد ماه 1388 به 22 میلیارد و 283 میلیون دلار رسید.
آمارهای بانک مرکزی حکومت اسلامی ایران نشان می دهد در حالی مجموع بدهی های کوتاه و بلندمدت خارجی ایران در پایان مرداد ماه امسال به 22 میلیارد و 283 میلیون دلار رسید که این رقم در پایان تیر ماه امسال 21 میلیارد و 856 میلیون دلار بود.
از 22 میلیارد و 283 میلیون دلار مجموع بدهی های خارجی ایران در پایان مرداد ماه امسال، 14 میلیارد و 780 میلیون دلار آن به بدهی های بلندمدت خارجی کشور مربوط می شود.
نشست سران گروه 20
گروه 20 متشکل از قدرتمندترین کشورهاست که در مجموع 85 درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارند. دولت بریتانیا، ریاست دوره ای گروه 20 را به عهده دارد. این گروه، در پی بحران اقتصادی آسیا در سال 1999 و با هدف همکاری بین المللی میان وزرای اقتصاد و بانک های مرکزی تشکیل شد.
اعضای گروه 20 عبارتند از: 1- اتحادیه اروپا، 2- آمریکا، 3- بریتانیا، 4- فرانسه، 5- ایتالیا، 6- آلمان، 7- ژاپن، 8- چین، 9- عربستان سعودی، 10- روسیه، 11- استرالیا، 12- اندونزی، 13- ترکیه، 14- برزیل 15- کانادا، 16- آرژانتین، 17- کره جنوبی، 18- هند، 19- آفریقای جنوبی، 20- مکزیک.
سران دولت های موسوم به گروه 20 (G20)، پس از چند روز بحث و تبادل نظر در اجلاس خود در لندن، سرانجام روز پنج شنبه دوم آوریل 2009، اعلام کردند که تا پایان سال آینده 5 هزار میلیارد دلار برای کاهش بحران به سیستم سرمایه داری تزریق کنند. سران G20، تمام امکانات خود را به کار گرفتند و ارقام کلانی را نیز به سرمایه داران و موسسات سرمایه داری جهانی اختصاص دادند تا جلو پیشروی بحران سرمایه داری را بگیرند. در حالی که اگر این دولت ها، درصد کمی از این ارقام را برای ریشه کن کردن فقر اختصاص می دادند دیگر نیازی مثلا به کار میلیون ها کودک باقی نمی ماند؛ کسی از گرسنگی جان نمی داد؛ محیط زیست به این شکل نگران کننده ای تخریب نمی شد و اگر درصد بسیار ناچیزی به تامین ابزارهای ایمنی در محیط کار اختصاص می دادند سوانح محیط کار که سالیانه جان صدها هزار کارگر را می گیرد به حداقل می رسید. بنابراین، سیستم سرمایه داری تمام هم و غم اش کسب سود بیش تر است نه تامین رفاه و آسایش انسان.
گوردن براون، نخست وزیر انگلستان، اعلام کرد که در مجموع مبلغ ٥ هزار میلیارد دلار تا سال ٢٠١٠ به اقتصاد جهانی واریز می شود. او حاصل اجلاس لندن را تدوین نظم نوین اقتصادی و نمایشی از اتحاد جهانی برای مبارزه با بحران اقتصادی دانست. سران شرکت کننده هم چنین برسر تنظیم مقرارت تازه در مورد دست مزد و پاداش های صاحبان صنایع تصمیمات جدیدی اتخاذ کردند.
در مراسم اختتامیه اجلاس گروه بیست، گوردون براون بیانیه پایانی اجلاس را قرائت کرد. از جمله اعلام شد که منابع مالی که در اختیار صندوق جهانی پول (IMF) قرار می گیرد سه برابر خواهد شد و به 750 میلیارد دلار خواهد رسید، که از جمله برای کمک به کشورهای آسیب دیده از بحران اقتصادی است. هم چنین قرار شده گریزگاه های مالیاتی (tax havens) مشمول تحریم و مقررات سختگیرانه تر مالی شوند. اعضاء گروه 20، متعهد شده اند 250 میلیارد دلار نیز برای احیاء تجارت جهانی هزینه کنند.
گوردون براون، گفت که «هیچ درمان فوری» برای وضعیت اقتصادی جاری وجود ندارد اما این کشورها متعهدند هر کاری لازم است برای رفع بحران انجام دهند، گفت: «این روزی است که جهانیان برای نبرد با رکود دست به دست هم دادند، نه با کلمات، بلکه با طرحی برای بهبود وضع جهانی و برای اصلاحات و یک جدول زمانی روشن برای اجرای این طرح.»
گوردون براون، در اظهارات خود تاکید کرد که کشورهای عضو گروه 20 متعهد شده اند تا پایان سال آینده در مجموع به میزان پنج هزار میلیارد دلار برای به گردش درآوردن چرخ اقتصاد خود هزینه کنند و این تصمیم را «بزرگ ترین محرک اقتصادی در تاریخ» خواند.
باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، گفت که «با هر معیاری که بسنجید، اجلاس لندن تاریخی بود. تاریخی به دلیل اندازه و ابعاد چالش هایی که با آن ها روبرو هستیم و به دلیل زمان مناسب و ابعاد واکنشی که به آن نشان دادیم.»
نیکولا سارکوزی، رییس جمهور فرانسه، پس از اجلاس گفت، توافق به دست آمده «بیش از حد امید و انتظار ما بوده است.»
آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان نیز گفت موازینی که مورد توافق قرار گرفت بنیاد بازارهای مالی جهان را شفاف تر می سازد و موافقت به دست آمده را «مصالحه ای تقریبا تاریخی» خواند.
تظاهرات بر علیه نشست سران کشورهای گروه 20
در هر سه روز برگزاری نشست سران گروه 20، تظاهرات های مختلفی در لندن، برگزار شد که در آن ها ده ها هزار نفر علیه کاپیتالیسم شعار دادند. در یکی از تظاهرات ها که به دعوت ۱۵۰ اتحادیه و نهاد کارگری و اجتماعی و هم چنین طرفداران محیط زیست برگزار گردید پلیس لندن، تعداد تظاهرکنندگان را 35 هزار نفر تخمین زده بود.
معترضین در راهپیمایی خود از محل پارلمان انگلیس و هم چنین دفتر گوردون براون، نخست وزیر این کشور عبور کردند تا صدای اعتراض خود را به سران این کشور برسانند.
تظاهرات پنج شنبه 13 فروردین 1388، هنگامی که نيروهاى پليس ضدشورش انگليس به تظاهرکنندگان حمله کرد، معترضان به بانک ها حمله کردند. در جريان درگيری ها يک نفر جان خود را از دست داد و ده ها نفر دیگر نیز زخمی و یا بازداشت شدند.
تظاهرات مشابهی نیز در آلمان صورت گرفت. در برلین، هزاران نفر به خیابان ها آمدند و پلاکارت هایی حمل می کردند که روی آن خطاب به رهبران گروه 20، نوشته شده بود: «ما تاوان بحرانی را که شما ایجاد کرده اید نخواهیم پرداخت.»
تظاهرات در شهر فرانکفورت نیز برگزار شد. بیش تر از ۱۵ هزار نفر در فرانکفورت، علیه سیاست های اقتصادی سران غرب تظاهرات کردند که به درگیری با پلیس انجامید.
در وین نیز هزاران معترض فریاد می زدند: «کاپیتالیسم دیگر جوابگو نیست و اصلاحات آن را ترمیم نخواهد کرد.» هزاران نفر نیز در ژنو، تظاهرات کردند.
ورشگستگی صنایع اتوموبیل سازی
از آغاز بحران اخیر، با وجود این که دولت ها میلیاردها دلار به صنایع اتوموبیل سازی در کشورهای پیشرفته صنعتی اختصاص دادند، اما آن ها در سطح گسترده ای دست به تعدیل نیروی کار زدند و میلیون ها کارگر را اخراج کردند.
لوموند دیپلماتیک در شماره فوريه ٢٠٠٩، در مقاله تحت عنوان «قلب صنعت اتومبیل آمریکا از حرکت باز می ایستد»، نوشت: صنعت اتومبيل در همه جا توليد را کاهش می دهد، اخراج می کند و کمک دولتی دريافت می کند. در اروپا فروش اتومبيل 8/7 درصد عقب نشينی داشته که سقوط آن در اسپانيا، انگلستان و ايتاليا چشم گيرتر بوده است. در ژاپن نيز کاهش 5/6 درصدی فروش اتومبيل آن را به سطح سال ١٩٧٤ رسانده است. تويوتا که اولين کمپانی اتومبيل سازی جهان است با کاهش بين المللی معادل ٤ درصد روبروست. در ايالات متحده اين سقوط ناگهانی است و حتا حيات سه شرکت بزرگ اتومبيل سازی مورد تهديد قرار گرفته است.»
باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، 30 مارس 2009، گفت: «ما اجازه نخواهیم داد که صنعت خودروسازی مان محو شود.» روسای جنرال موتورز، ادعا می کنند که از ابتدای 2005 تاکنون بیش از 82 میلیارد دلار ضرر کرده اند و بهای سهام آن فقط در سال گذشته 87 درصد افت کرده است.
شرکت کرایسلر، رقیب جنرال موتورز، نیز هم اکنون از لحاظ مالی در وضعیت وخیمی قرار دارد و خواهان دریافت حدود پنج میلیارد دلار دیگر از دولت آمریکا، شد.
دولت آمریکا، در ماه دسامبر 2008 حدود 4/17 میلیارد دلار به کرایسلر و جنرال موتورز کمک کرده بود. از سه شرکت خودروسازی آمریکا، فقط شرکت فورد است که تاکنون از دولت کمک اضطراری درخواست نکرده است، هرچند مدیران فورد احتمال چنین درخواستی در آینده را پیش بینی کرده اند.
کنسرن های بزرگ خودروسازی آلمان، مانند فولکس واگن، دایملر و بامو در آمریکا، حدود یک پنجم از بازار خود را از دست داده اند و فروش دیگر شرکت ها هم چون فورد، کرایسلر و تویوتا نیز در ماه مارس 2009، در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته تا ۴۰ درصد کاهش داشته است. پورشه، تولیدکننده آلمانی خودروهای «اسپورت» نیز از کاهش فروش خود در بازارهای آمریکا خبر داده است.
فورد آمریکا، به همراه زیر مجموعه خود، «وولوو» سوئد، با کاهش فروش ۴۱ درصدی در بازار آمریکا، روبرو شده است. فروش تویوتای ژاپن نیز در آمریکا در مدت مشابه ۳۷ درصد کم تر شده است. این کاهش در مارک «لکسوس»، خودروی لوکس این شرکت، بیش تر از مارک «تویوتا» است.
مدیران شرکت خودروسازی «اوپل» اعلام کرده اند که به دلیل بحران اقتصادی و مشکلات مالی، احتمالا 3 کارخانه این شرکت در کشورهای آلمان و بلژیک را تعطیل و 11 هزار کارگر را اخراج خواهند کرد. مدیران شرکت خودروسازی اوپل، اعلام کرده اند که تعطیلی کارخانه ها و اخراج 11 هزار کارگر را در راستای صرفه جویی 1 میلیارد و 200 میلیون دلاری در هزینه های شرکت انجام خواهند داد.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد: تصميم فيات برای توقف توليد به مدت حدود يك ماه، به زندگی بيش از 200 هزار كارگر اين شركت تاثير منفی گذاشته است. اتحاديه های كارگری در چنين وضعيتی هشدار داده اند كه تعطيلی فعاليت های فيات در ايتاليا، تاثير بسيار مخربی روی اقتصاد اين كشور خواهد گذاشت.
شركت های نيسان و رنو بعد از اين كه در منطقه شبه قاره نيز با كاهش فروش مواجه شدند، از شركای هندی خود خواستند تا در برنامه های مشترك تجديدنظر شود. اين دو شركت فرانسوی و ژاپنی قصد دارند، چند كارخانه محلی با مشارت هندی ها در اين كشور احداث كنند. اما نيسان هشدار داد كه كاهش فروش اين شركت باعث بروز تاخير در اجرای اين برنامه می شود.
شركت ايسوزو موتورز، هم چنين برنامه مربوط به احداث كارخانه توليد باركش های سنگين را در روسيه كه قرار بود، سال آينده انجام شود، به حالت تعليق درآورد. علت اصلی مشكلات به وجود آمده برای ايسوزو بحران مالی جهانی و كاهش تقاضا اعلام شده است. به گزارش بلومبرگ، ايسوزو هم چنين در تحويل موتور خودروهای ديزلی به تويوتا نيز با تاخير مواجه شده است.
آسوشيتدپرس گزارش داد: خودروسازان لهستانی از نخست وزير اين كشور خواستند كه از آن ها حمايت كند. خودروسازان لهستانی به دنبال گسترش دامنه بحران مالی جهانی با كاهش تقاضا روبرو شده اند.
بزرگ ترين خودروسازی كره جنوبی، تعدادی از كارگران موقت خود را در شبه قاره اخراج می كند. هيوندای موتور به دليل مواجهه با بحران مالی جهانی و كاهش تقاضا برای خودروهای صادراتی از هند و هم چنين كاهش تقاضا از طرف مصرفكنندگان داخلی، تعدادی از نيروهای كار خود را در هند اخراج کرده است.
نمايندگان صنعت خودروسازی بریتانیا، با نخست وزير این کشور ديدار كردند و درباره راهكارهای حل مشكلات مذاكره نمودند.
قانون گذاران سوئدی، بسته حمايتی 6/3 ميليارد دلاری دولت اين كشور را برای جلوگيری از ورشكستگی خودروسازان داخلی تصويب كردند. طبق اين برنامه، 20 ميليارد كرون سوئد به عنوان ضمانت اعتباری در اختيار خودروسازان اين كشور قرار گيرد. هم چنين 5 ميليارد كرون نيز به صورت وام نجات و 3 ميليارد كرون نيز در تحقيقات سرمايه گذاری می شود.
به گزارش آسوشيتدپرس، از ماه ژوئن تاكنون بخش خودروسازی سوئد، حدود 10 هزار فرصت شغلی را حذف كرده است كه 7 درصد از كل فرصت های شغلی موجود در اين صنعت محسوب می شود.
در کنفرانس مطبوعاتی که در ماه دسامبر 2009 در شهر ترول هتتان، محل کارخانه ساب تشکیل شد، مود اولوفسون، وزیر اقتصاد سوئد، تصمیم شرکت جنرال موتورز به برچیدن ساب را غیرمنتظره و به ویژه برای کارکنان ساب تلخ و ناگوار نامید.
او در سخنانی از تلاش هایی که دولت سوئد برای حل مشکل ساب انجام داد گفت و نیز تاکید کرد که رسیدگی دقیق به وضعیت کارکنان ساب به عهده شرکت جنرال موتورز خواهد بود. او زمانی را که تصمیم جنرال موتورز اعلام شده بسیار نامناسب دانست و اظهار تاسف کرد که کارکنان ساب به جای شرکت در روزهای شاد کریسمس، خبر تعطیل ساب را می شنوند.
از جمله پیآمدهای برچیده شدن ساب در سوئد، بی کاری هزاران نفر از کارگران این شرکت است. شرکت ساب در سوئد، نزدیک به ۳۵۰۰ نفر را در استخدام خود دارد که ۱۵۰ نفر آن ها اخیرا استخدام مجدد شده اند. از این تعداد، ۳۰۰۰ نفر در کارخانه ساب در ترول هتتان به کار مشغولند که نیمی از آن ها در بخش تولید خودرو کار می کنند. ۲۷۰ نفر نیز در انبار لوازم یدکی شرکت در Nyköping، به کار مشغولند.
براساس گزارش اداره کل امور رشد اقتصادی، به دنبال تعطیل کارخانه و شرکت ساب، علاوه برکارکنان آن، حدود ۴۰۰۰ نفر دیگر نیز که شغلی مرتبط با ساب دارند در Västra Götaland کارخود را ازدست خواهند داد. هم چنین درآمد مالیاتی دولت ۲۰۰ میلیون کرون و درآمدهای نقدی خانوارها نیز ۴۰۰ میلیون کرون کاهش خواهد یافت.
مود اولوفسون، وزیر اقتصاد سوئد در واکنشی به تصمیم هیات مدیره جنرال موتورز به تعطیل ساب، آن را تصمیمی تلخ و ناگوار برای کارکنان ساب دانست که در بدترین زمان ممکن اعلام می شود.
کمک به بانک ها با درآمدهای حاصل از قاچاق مواد مخدر
روز سیزدهم دسامبر امسال، دفتر مبارزه با مواد مخدر و بزهکاری سازمان ملل متحد اعلام کرد که در سال جاری، میلیاردها دلار درآمد ناشی از قاچاق مواد مخدر وارد صندوق بانک های بین المللی شده است. به گزارش این نهاد، پول مواد مخدر، به بسیاری از بانک ها کمک کرد تا از زیر بار بحران مالی جهانی خارج شوند!

ترکیه
اقدام دادگاه قانون اساسی ترکیه برممنوع کردن فعالیت یک حزب کرد این کشور، باعث بروز تنش در کشور و ایجاد مشکلاتی برای دولت ترکیه شده است. این دادگاه، فعالیت حزب جامعه دموکراتیک DTP را که بزرگ ترین حزب کرد در پارلمان این کشور است، ممنوع اعلام کرد. توجیه این اقدام، ارتباط نزدیک حزب جامعه دموکراتیک با حزب کارگران کردستان PKK که به مبارزه مسلحانه با دولت ترکیه متهم است، اعلام شد. این تصمیم، باعث ایجاد ناآرامی در منطقه کردنشین ترکیه شد و به ویژه تظاهراتی اعتراضی در شهر دیاربکر در این منطقه آغاز شد که دو روز ادامه داشت. در این تظاهرات، بیش از ده هزار نفر شرکت داشتند با برخورد نیروی انتظامی روبرو شد که برای متفرق کردن تظاهرکنندگان از گازاشک آور و فشار آب استفاده کرد.

پلیس ترکیه، هم چنین 80 عضو حزب جامعه دموکراتیک را بازداشت کرده است. در یورش نیروهای پلیس دولت ترکیه به دفاتر شماری از سازمان های غیردولتی در استان های شرقی این کشور، جمعی از اعضای حزب جامعه دمکراتیک به اتهام همکاری با «پ. ک. ک» بازداشت شدند. به دنبال این دستگیری ها شهردار شهر دیاربکر اعلام کرد به همراه شماری دیگر در مقابل دادگاه تحصن خواهد کرد و آزادی همه بازداشت شدگان را خواستار خواهد شد.

جنگ و تروریسم
باراک اوباما، رییس جمهور «امیدبخش آمریکا؟» و دارنده «جایزه صلح نوبل»، وعده داده بود که تحولات اساسی به وجود خواهد آورد، اما تحولی پدید نیامد. جنگ عراق و افغانستان که از جورج بوش، رییس جمهور پیشین به وی ارث رسیده بود، ادامه یافت. در جهت صلح خاورمیانه قدمی برداشته نشد.
افعانستان
وضع افغانستان در سال ۲۰۰۹ وخیم تر شد. در کابل، پایتخت افغانستان در یک انفجار انتحاری دست کم هشت نفر از جمله چهار زن کشته و چهل نفر زخمی شدند.
دولت آمریکا، خواهان اعزام نیروهای نظامی باز هم بیش تر خارجی به افغانستان است و اعلام کرده است که ۳۰ هزار نیروی آمریکائی دیگر عازم افغانستان هستند.
در این زمینه باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا و برنده جایزه صلح نوبل در مراسم اکتبر اهدای این جایزه در نروژ، در سخنان خود از وجود جنگ برای ایجاد صلح در برخی از مناطق چون افغانستان حمایت کرد، که با واکنش منفی برخی از ناظران روبرو شد. به جز آمریکا، استرالیا نیز با وجودی که در ناتو عضویت ندارد اما ۱۵۵۰ سرباز در منطقه دارد. در تظاهرات اعتراضی که در مورد افزایش این نیروها صورت گرفته، تظاهرکنندگان خواهان بازگشت سربازان استرالیائی به کشور شده اند. برخی از آن ها عنوان کرده اند که وجود نیروهای نظامی خارجی گسترده در افغانستان به جای برقراری آرامش، موجب افزایش قدرت و وجود بهانه ای در دست طالبان برای اقدام به خشونت شده است.
قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خارج، به کمک برجسته ترین مقامات دولتی صورت می گیرد. نقض حقوق بشر، تجاوز به کودکان، دختران و زنان مردم توسط کسانی صورت می گیرد که به نحوی با مقامات برجسته در ادارات دولتی تعلق و وابستگی دارند. طالبان و تمام اجراکنندگان عملیات های تروریستی با ارتباطات معین خویش در درون دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی دولت افغانستان از پوشش و استتار و حمایت برخوردار می شوند. افراد در پست های مهم دولتی با قراردادها و معاملات معین سیاسی گماشته می شوند و با قراردادها و معاملات معین سیاسی برکنار می شوند. بسیاری از پست های مهم امنیتی و پلیس و حتا پست ولایت ها با قیمت های معین دست به دست می شوند. این ها همه نمونه های فساد در اداره سیاسی افغانستان هستند.
در سال 2009، 106 سرباز بریتانیایی در افغانستان کشته شده اند. این رقم، بالاترین تلفات سالانه سربازان بریتانیایی از هنگام جنگ فالکلند در سال 1982 است.
حتا ملکه الیزابت، سال 2009 را سال سختی خواند و شکیبایی و بردباری خانواده های این سربازان را ستود. ملکه بریتانیا، در پیام خود گفت: «به نظر می رسد هر سالی که می گذرد، خصیصه خودش را دارد. از گذشت بعضی سال ها ما احساس رضایت می کنیم در حالی که سال هایی هم وجود دارد که ترجیح می دهیم آن را فراموش کنیم. سال 2009، برای بسیاری به خصوص برای کسانی که با تاثیرات ادامه دار مشکلات اقتصادی مواجه بودند، سال مشکلی بود.
سربازان بریتانیایی در بیش از 80 کشور استقرار یافته اند و تعداد سربازان بریتانیایی در افغانستان به 10 هزار نفر می رسد.
انتخابات ریاست جمهوری اقغانستان
حامد كرزای، 20 آگوست 2009، با كسب 6/56 درصد آرا در انتخابات افغانستان پيروز شد. بعد از شمارش تقريبی آرا در 20 اكتبر 2009، كميسيون انتخابات آرای كرزی را 7/49 درصد اعلام و روز 17 نوامبر را برای انتخابات جديد تعيين كرد. اما با كناره گيری عبدالله عبدالله از دور دوم انتخابات به نشانه اعتراض، كميسيون انتخابات با لغو انتخابات رسما حامد كرزای را ریيس جمهور جديد اعلام كرد و به اين نتيجه رسيد كه حامد كرزای در دور دوم انتخابات رقيب نداشته و كرزی روز 12 نوامبر رسما برای دوره دوم رياست جمهوری خود سوگند ياد كرد.
آمریکا به طالبان پول می دهد تا از خشونت دست بکشند
باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا روز چهارشنبه 28 اکتبر 2009 - 06 آبان 1388، قانونی را امضاء کرد که به فرماندهان نظامی آمریکا در افغانستان اجازه می دهد به اعضای طالبان که اقدامات خشونت آمیز علیه دولت افغانستان را کنار گذاشته اند، پول بدهند.
این گونه پرداخت های مجوز دار به طور گسترده توسط فرماندهان آمریکا در عراق مورد استفاده است. آن ها به فرماندهان طالبان پول (رشوه) می دهند تا متقاعدشان کنند گروه خود را رها کنند.
یک میلیارد و سیصد میلیون دلاری که برای «برنامه واکنش اضطراری فرماندهان آمریکایی در عراق و افغانستان» (سی ایی آر پی)، در نظر گرفته شده است در اصل برای پاکسازی جاده ها از مین و مواد منفجره، حفر چاه و تامین سایر کمک های انسانی اضطراری برای مردم عراق و افغانستان بوده است. اما دقیقا ذکر نشده است که فرماندهان نظامی تا چه میزانی از این بودجه را اجازه دارند صرف جذب فرماندهان طالبانی کنند که از اقدام های خشونت آمیز در دو کشور (افغانستان و پاکستان) دست کشیده اند.
در بمباران فراه ۱۴۰ غیرنظامی جان باختند
هیات تحقیق دولت افغانستان در بازگشت از فراه، در غرب این کشور اعلام کرد که عملیات هوایی نیروهای بین المللی در این ولایت ۱۴۰ تن را کشته است. این نخستین آماری که به گونه رسمی در مورد تلفات غیرنظامیان در فراه اعلام می شود.
این هیات گزارش تحقیقات خود را درباره تلفات غیرنظامیان به دنبال بمباران روستای «گرانه» در ولسوالی، فرمانداری بالابلوک ولایت فراه روز جمعه 25 اردیبهشت 1388 - 15 مه 2009، به رییس جمهوری افغانستان ارائه کردند.
نیروهای ائتلاف روز دوشنبه، 4 مه 2009، روستای گرانه را هدف بمباران قرار داده بودند. آنان می گویند افراد وابسته به گروه طالبان از خانه های مسکونی به سوی نیروهای ائتلاف و افغان تیراندازی کردند و از مردم به عنوان «سپر انسانی» استفاده کردند.
نظامیان ائتلاف هم چنین گفته اند که در پی شدت یافتن نبرد، مواضع شورشیان را در چند نقطه هدف بمباران قرار دادند.
اما این بمباران، با آن که شمار دقیق تلفات غیرنظامیان در پی آن مشخص نبود، با واکنش های گسترده در داخل و خارج از افغانستان مواجه شد.
وزارت دفاع افغانستان در اعلامیه ای گفته که هیات تحقیق دولت در گزارش مفصلی به حامد کرزی، رییس جمهوری افغانستان گفته است که در اثر این بمباران ۱۴۰ غیرنظامی کشته و ۲۵ تن دیگر زخمی شدند.
براساس این اعلامیه، ژنرال شهزاده، رییس این هیات گفته که این آمار را بر اساس بررسی محل حادثه، گورستان ها، اطلاعات نهادهای امنیتی، روحانیون و ریش سفیدان و گفتگو با مقام های محلی به دست آورده است. شهزاده هم چنین گفته که کشته شدگان این حادثه در «گورهای دسته جمعی و انفرادی» دفن شده اند.
ژنرال دیوید پترائوس، سرفرمانده کل ارتش ایالات متحده در منطقه خاورمیانه، شرق آقریقا و آسیای مرکزی، در دسامبر سال جاری در برابر سنای آمریکا اعلام کرد که نظامیان آمریکا در افغانستان عملیات ویژه خود را دنبال خواهند کرد؛ عملیاتی که در موردشان اطلاعاتی منتشر نمی شود.
در سال 2009، برمبنای اخبار غیررسمی، تاکنون ۵۰۶ نظامی در افغانستان کشته شده اند. ۳۱۰ نفر از نظامیان کشته شده آمریکایی هستند که دو برابر شمار کشته شدگان آمریکایی در سال گذشته می باشند.
روز چهارشنبه 9 دی 1388 برابر 30 دسامبر 2009، هشت شهروند آمریکایی در شرق افغانستان کشته شدند. سفارت آمریکا در کابل اعلام کرد این افراد غیرنظامی در یک حمله انتحاری در استان «خوست»، به قتل رسیدند.
سخنگوی ناتو در این مورد گفت که هیچ یک از این افراد از نیروهای سازمان ناتو نیست و افزود به نظر می رسد کشته شدگان از کارکنان غیرنظامی آمریکایی بودند.
هیات نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان، اعلام کرد که طی ده ماهه اول سال 2009، تعداد کشته شدگان غیر نظامی در این کشور به میزان ده درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد، طی ده ماهه اول سال 2009، 2038 غیر نظامی افغانی کشته شده اند. 69 درصد قربانیان یعنی 1404 تن در بمب گذاری ها، حمله های غافلگیرانه و سایر عملیات طالبان و هم پیمانان آنان به هلاکت رسیده اند. از سوی دیگر، طی این مدت، 468 تن غیرنظامی افغانی در عملیات ارتش و پلیس افغانستان و نیروهای ائتلاف بین المللی جان خود را از دست داده اند.
تمدید ماموریت نیروهای ناتو در افغانستان
شورای امنیت سازمان ملل متحد با تمدید ماموریت نیروهای ناتو در افغانستان برای یک سال، خواستار تقویت این نیروها گردیده است. یک قطعنامه این شورا از کشورهای عضو خواسته است که به منظور انجام بهتر ماموریت نیروهای بین المللی کمک به امنیت یا ایساف ISAF در افغانستان، کارمندان، تجهیزات و منابع دیگر را در اختیار این نیروها قرار دهند.
در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که روز پنج شنبه 8 اکتبر 2009، به اتفاق آرا به تصویب رسید پانزده کشور عضو این شورا ماموریت نیروهای ناتو در افغانستان را تا ماه اکتبر سال 2010 تمدید و خواستار سهم گیری کشورهای عضو در تقویت این نیروها گردیدند. اما قطعنامه کدام رقم دقیق در مورد این تقویت را ارائه نکرده است.
این قطعنامه، هم چنان نگرانی شدید خود را از وخامت اوضاع امنیتی و بالا گرفتن خشونت و تروریسم از جانب طالبان اظهار کرده و خواستار رعایت حقوق بشر و حقوق امداد رسانی بین المللی و هم چنین اتخاذ تدابیر لازم برای حفاظت غیرنظامیان شد.
عراق
سال 2009 در عراق، سال خوبی نبود. با وجود این که اقتصاد این کشور کمی رونقی یافت، با وجود بحران و اختلاف، دولت موجودیت خود را حفظ کرد اما تروریسم و جنگ داخلی مهار نشد. چندین ترور بزرگ عراق را تکان داد.
بزرگ ترين گروه سياسی سنی، روز چهارشنبه 2 دی 1388 - 23 دسامبر 2009، از کابينه ائتلافی دولت عراق خارج شد و در دور تازه خشنونت ها در سراسر عراق ده ها نفر کشته شدند.
به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس، روز چهارشنبه دست کم ۱۴۲ نفر در سراسر عراق کشته شدند. در مرگ بارترين بمب گذاری، انفجار يک کاميون حامل سوخت در نزديکی يک پمپ بنزين دست کم ۵۰ کشته و ۶۰ مجروح برجای گذاشت.
يک سخنگوی نظامی آمريکا نيز روز چهارشنبه از کشف يک گور دسته جمعی در استان دياله در شمال بغداد خبر داد. طبق اين گزارش، ۱۷ جسد که بيش تر آن ها را زنان و کودکان سنی تشکيل می دادند، در اين گور دسته جمعی کشف شد. ارتش آمريکا هم چنين از مرگ چهار سرباز آمريکايی در روز چهارشنبه خبر داده است.
کناره گيری جبهه وفاق عراق، مهم ترين گروه سياسی اعراب سنی در اين کشور، از کابينه نوری المالکی، نخست وزير، موقعيت «دولت وحدت ملی» را متزلزل کرده است.
یک مقام بلند پایه محلی عراق هدف سوء قصد انتحاری قرار گرفت. روز چهارشنبه 30 دسامبر 2009 - 9 دی 1388، منابع پلیس شهر رمادی، مرکز استان الانبار، گزارش کردند که مرکز این شهر هدف دو حمله انتحاری قرار گرفته که در اثر آن، دست کم بیست و سه نفر کشته و نزدیک به شصت تن دیگر، از جمله قاسم محمد، استاندار الانبار، زخمی شده اند.
اکثر کشته شدگان این حملات، از ماموران پلیس بودند و تعدادی از اعضای شورای محلی و معاون فرمانده پلیس استان در میان کشته شدگان قرار دارند. به گفته پلیس الانبار، این دو انفجار در فاصله زمانی کوتاهی از یکدیگر روی داد و به نظر می رسد که این حملات با هماهنگی قبلی به اجرا گذاشته شد.
در نخستین حمله، راننده یک اتومبیل بمب گذاری شده این خودرو را منفجر کرد و کوتاه مدتی پس از آن، انفجار دیگری در نزدیکی همین محل روی داد.
پس از وقوع انفجار اول، که در نزدیکی ساختمان استانداری روی داد، استاندار الانبار برای نظارت بر عملیات نجات در محل حاضر شد و در همین زمان، انفجار بعدی روی داد که چند نفر را کشت و او را زخمی کرد.
با بمب گذاری روز چهارشنبه 30 دسامبر در رمادی، تاره ترين مورد از بمب گذاری های هماهنگ و برنامه ريزی شده ای است که در ماه های اخير ساختمان ها و مراکز دولتی در عراق را هدف گرفته است. تلفات اين بمب گذاری های طی چهار ماهه اخير به بيش از ۴۰۰ نفر می رسد. مجموعه بمب گذاری های اين دور از حملات تروريستی فقط در شهر بغداد بيش از هزار و پانصد مجروح به جای گذاشته است.
پاکستان
سال ۲۰۰۹، برای مردم پاکستان، سال سختی بود به طور که اکنون مساله طالبان، مشکل مشترک افغانستان و پاکستان شده است. در سال ۲۰۰۹، دولت پاکستان با طالبان درگیر شد. نیروهای طالبان دره سوات را به تصرف خود درآوردند و به پیشروی خود ادامه دادند. موجودیت دولت پاکستان به خطر افتاد. ارتش سرانجام به طور جدی با طالبان درگیر شد. طالبان نیز جملات تروریستی خود را تشدید کرد.
بنا به گزارش مقامات دولت پاکستان اعضای طالبان روز جمعه 4 دی ماه 1388 - 25 دسامبر 2009، سه مدرسه را در شمال غربی این کشور منفجر کردند. این مقامات اعلام کردند افراد طالبان در ساعات اولیه بامداد روز جمعه ساختمان دو دبیرستان پسرانه را در منطقه «خیبر» واقع در حد فاصل میان پیشاور و مرز افغانستان تخریب نمودند.
بیش از 40 نفر روز جمعه 1 دسامبر 2009، در یک سوء قصد انتحاری در مسجدی در راولپندی در جنوب اسلام آباد کشته شدند. این سوء قصد در همان لحظات نخست بیش از 45 زخمی نیز به جای گذاشته بود.
به گفته وزارت کشور و سخنگوی ارتش پاکستان دو انتحارکننده هنگامی که نمازگزاران در حال ادای نماز بوده اند، بمب ها را در داخل مسجد منفجر کردند که باعث فروریختن بام مسجد شد. این سوءقصد در مسجد بازار قاسم در نزدیکی پادگان و خانه های ارتشی صورت گرفته است. از سوی دیگر، برخی شاهدان واقعه از هجوم 5 یا 7 نفر به مسجد و تیراندازی به نمازگزاران خبر داده اند.
دو روز پیش از این واقعه، در حمله دیگری به ستاد فرماندهی نیروی دریائی، 2 تن از نظامی ها کشته شده بودند.
در تاریخ 10 اکتبر گذشته نیز عملیاتی از سوی یک کماندوی 8 نفره علیه ستاد فرماندهی پاکستان در اسلام آباد انجام شد. حمله کنندگان 42 نفر از کارمندان نظامی و غیرنظامی را به مدت 24 ساعت به گروگان گرفته سپس 22 نفر از آن ها از جمله 14 نظامی را به قتل رسانده بودند.
موج ترور و خشونت در پاکستان، رو به افزایش است. عملیات تروریست ها نزدیک به 2600 نفر قربانی طی 2 سال اخیر به جای گذاشته است. ارتش پاکستان از دو ماه پیش به عملیات گسترده ای در وزیرستان جنوب در شمال غربی این کشور دست زده است. طالبان پاکستانی و هواداران سازمان القاعده در این منطقه مستقر هستند.
در اثر درگيری بين نيروهای دولتی و شورشيان طالبان پاكستان در ايالت سرحد شمال غربی اين كشور بيش از 2 ميليون نفر آواره شده اند.
جنگ اسراییل علیه مردم فلسطین
در سال 2009، وضع خارومیانه خاورمیانه وخیم تر شد. در حمله 26 دسامبر 2009 اسراییل به فلسطین، سه عضو حزب حاکم فلسطینی فتح، جان خود را از دست دادند.
دولت اسرائیل گفته است که هدف تیراندازی به این سه نفر که دو نفر آنان از اعضای شاخه نظامی فتح هستند، به دلیل دست داشتن آنان در قتل یک شهرک نشین اسرائیلی در هفته گذشته بوده است.
یک مشاور محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی نیز اسرائیل را به نابودی تلاش ها برای صلح در خاورمیانه متهم کرده است.
در حمله دیگر نیروی هوایی اسراییل به غزه، سه فلسطینی کشته شدند. یک سخنگوی ارتش اسرائیل به خبرگزاری رویتر گفته است که این سه فلسطینی قصد داشتند از طریق مرز غزه وارد اسراییل شوند. اما حماس گفته است که کشته شدگان غیرنظامی بودند.
این حملات اسراییل به مردم فلسطین در آستانه اولین سالگرد حمله اسراییل به غزه صورت می گیرد که منجر به کشته شدن 1400 فلسطینی شد. 27 دسامبر 2009، در سالروز تجاوز 22 روزه ارتش اسرائیل به نوار غزه، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور انسانی تصریح کرد که نوار غزه به بزرگ ترین زندان جهان تبدیل شده است.
این مقام سازمان ملل درباره ادامه محاصره غزه با وجود گذشت یک سال از حمله اسرائیل گفت، بدون شک اوضاع غزه در حال حاضر بدتر از قبل شده است. وی افزود یک میلیون و 500 هزار نفر در غزه زندگی می کنند که در محاصره کامل قرار دارند.
یمن
گزارش های منتشره به نقل از گروه «الحوثی» از مرگ ده ها غیرنظامی در ادامه حملات هوایی جنگنده های عربستان به شمال یمن خبر می دهند.
در پی بمباران مناطقی در استان های «سعدا و جوف» 23 نفر از جمله 13 کودک جان خود را از دست دادند. هم چنین در روستای «عرابه» در حوالی شهر «نظیر» 25 نفر کشته و 35 تن زخمی شدند.
علی عبدالله صالح، رییس جمهوری یمن در مصاحبه ای با یک کانال تلویزیونی عربستان سعودی، گفت که شورشیان زیدی از ایران کمک مالی دریافت می کنند و قصد دارند در سراسر مرز یمن با عربستان سعودی یک منطقه حائل شیعه ایجاد کنند تا هم به یمن و هم به عربستان سعودی آسیب رسانند. او شورشیان را شماری «یاغی» قانون گریز و تروریست توصیف کرد که در خدمت قدرت های خارجی قرار گرفته اند. علی عبدالله صالح گفت که برخی از شورشیان دستگیر شده اعتراف کرده اند که آن ها از سوی بعضی مقامات عالیرتبه ایرانی حمایت مالی می شده اند.
علی عبدالله صالح گفته است که شورشیان بنا بر الگوی حزب الله لبنان، تمرین دیده اند و اطلاعات تائید نشده حاکی از آن است که شماری معلم از جنوب لبنان در اردوگاه های شورشیان مشاهده شده اند. به گفته رییس جمهوری یمن، شورشیان که می خواهند کنترل استان های سعدا و عمران را که صحنه نبردهای شدیدی است بدست آورند. « آن ها هم اکنون به سوی غرب در حال پیشروی هستند تا در اطراف دریای سرخ مستقر شوند.» به نظر وی «پیوندی میان زیدی ها و القاعده وجود دارد. آن ها هم چنین به جنبش جدایی طلب جنوب یمن نزدیک هستند، هرچند خود دارای چنین مقاصدی نیستند.»
درگیری ها در یمن، از یازدهم ماه اوت گذشته در شمال این کشور شدت یافت و تا به حال صدها تن کشته و زخمی و پنجاه و پنج آواره بر جای گذاشته است. شورشیان می گویند خواستار توسعه اقتصادی اجتماعی سعدا هستند و می خواهند حق آزادی عقیده برایشان به رسمیت شناخته شود.
سودان
در سال ۲۰۰۹، دو مرکز عمده جنگ و درگیری در قاره آفریقا، سودان و کنگو بودند. سودان بزرگ ترین کشور آفریقا، سال هاست که درگیر جنگ داخلی و قحطی و گرسنگی است. دارفور، غرب سودان، به منطقه آوارگان و گرسنگان تبدیل شده است. عمر البشیر، هم چنان به جنایت علیه بشریت در سودان ادامه می دهد.
در منطقه دارفور ۵/2 میلیون نفر و در جنوب ۲۵۰ هزار نفر آواره هستند. ۷۵ درصد مردم در جنوب به آب و غذای کافی دسترسی ندارند.
حكم بازداشت عمرالبشير، ریيس جمهوری سودان
در روز 4 مارس دادگاه لاهه حكم بازداشت عمرالبشير، ریيسجمهوری سودان را به اتهام جنايات جنگی و جرائم ضدبشری صادر كرد. اين نخستين حكم بازداشتی بود كه دادگاه بينالمللی كيفری از زمان تاسيس خود در سال 2002 عليه ریيس جمهوری يك كشور صادر می كرد. اين در حالی بود كه كشورهای عربی و آفريقايی پيش تر درباره صدور حكم بازداشت البشير هشدار داده و آن را تهديدی برای روند صلح در منطقه دارفور می دانستند.
کنگو
کنگو، یک مرکز دیگر خشونت در آفریقا است. جنگ داخلی سال هاست که از مردم این کشور قرباین می گیرد. در ۱۲ سال گذشته، میلیون ها نفر در این کشور جان خود را از دست داده و یا زخمی و آواره شده اند. نیروهای صلح سازمان ملل، از پس کنترل اوضاع ناتوان هستند. رسانه های بین المللی هم چندان توجهی به اوضاع این کشور ندارند.
سومالی
این كشور، از سال 1991 فاقد دولت مركزی بوده و هر بخش از آن تحت كنترل يكی از فرقه های ملی - مذهبی جنگ طلب و يا دزدان دريايی است. سومالی در دو دهه گذشته، همواره در اوضاع ناآرام و خونینی به سر می برد و از اوائل سال 2007، در درگیری ها نوزده هزار نفر جان خود را از دست داده و یک میلیون و نیم آواره شده اند.
مهم ترین وقایع ایران
در مورد وقایع مهم سال 2009 جهان، با جرات می توان گفت که وقایع ایران، یکی از بزرگ ترین و پرسروصداترین وقایع جهان بود، به طوری که حتا برخی رسانه ها از جمله روزنامه «واشنگتن پست»، خیزش مردم ایران را بزرگ ترین رویداد سال 2009 نامیده است.
در سال ۲۰۰۹، حکومت اسلامی ایران به خاطر شمار زیاد صدور و اجرای احکام اعدام حتا کودکان و هم چنین سرکوب اعتراضات اخیر مردم کشور مورد توجه افکار عمومی جهانی بود.
ایران از نظر نظر سانسور و اختناق و شمار روزنامه نگاران دربند نیز در سطح جهان رکوردار بود و در سال ۲۰۰۹ بیش از 50 روزنامه نگار را دستگیر و زندانی کرد و بیش از 40 روزنامه نگار نیز ایران را ترک نمودند. این رکورد شامل تعداد نشریات توقیف شده و سانسور کتاب ها و فیلم ها نیز می شود.
ایران در عین حال از نظر سیستم اداری، یکی از فاسدترین کشورهای جهان بود. بنابر گزارش سال ۲۰۰۹ سازمان بینالمللی شفافیت که ماه اکتبر انتشار یافت، ایران از لحاظ فساد اداری ۲۷ پله سقوط کرد و در میان ۱۸۰ کشور جهان در جایگاه ۱۶۸ قرار داشت. اما اکنون با اعتراضات میلیونی مردم ایران، به ویژه دختران و پسران جوان و پرانرژی، شور و شوق و امید بی سابقه ای در سطج جامعه برای تعییر حکومت پدید آمده است.
پرونده اتمی ایران در شورای امنیت سازمان ملل
پرونده اتمی حکومت اسلامی ایران در سال ۲۰۰۹، زیر نظر شورای امنیت سازمان ملل بود، اما این پرونده راکت ماند. در این میان شورای حکام آژانس بود که در نشست نوبتی ماه اکتبر 2009 خود، قطعنامه ای را علیه حکومت اسلامی ایران صادر کرد. قطعنامه ای که نتیجه لو رفتن تاسیسات اتمی جدید ایران در روستای فردو در نزدیکی قم بود. در این قطعنامه از ایران خواسته شده بود که توضیح دهد، هدف از ساخت مرکز اتمی فردو، آن هم در دل کوه ها چیست و چرا ساخت آن را بیش از ۴ سال از چشم آژانس پنهان نگاه داشته است.
افشای تاسیسات غنیسازی فردو و نیز به دست آمدن برخی اطلاعات درباره احتمال آزمایش های حساس اتمی از سوی ایران در سال ۲۰۰۹، جنجال چندانی در غرب ایجاد نکرد. دلیل آن شاید این بود که سیاست دولت آمریکا برخلاف سال های قبل، عموما بر مدار تلاش برای جلب ایران به همکاری حرکت می کرد. آمریکا و متحدانش تا پایان سال 2009، به ایران مهلت داده اند تا راه سازش با غرب را در پیش گیرد، وگرنه با تحریم های شدیدتر مواجه خواهد شد.
آزمایشات موشکی
روز چهارشنبه 24 آذر 1388، ساعاتی پس از این که العالم، تلویزیون عربی حکومت اسلامی ایران، از پرتاب آزمایشی و موفقیت آمیز یک فروند موشک بالستیک میان برد موسوم به سجیل ۲ با برد دو هزار کیلومتر خبر داد، نخست وزیر بریتانیا این اقدام تهران را «مایه نگرانی جدی» و دلیلی بر «حرکت به سوی تحریم بیش تر» خواند و فرانسه آن را «سیگنالی بسیار بد» توصیف کرد. نمایش توان موشکی حکومت اسلامی ایران، در شرایط افزایش فشارهای خارجی، معمولا قابل انتظار تر از آزمایش سایر گزینه های نظامی است. در شش مهر ماه گذشته و در آستانه تشکیل اجلاس گروه 5 بعلاوه 1 نیز ایران رزمایش موشکی موسوم به پیامبر اکرم-۲ را اجرا کرده بود.
حکومت اسلامی، موشک های یاد شده را که دارای برد موثر ۱۵۰ تا ۳۵۰ کیلومتر هستند به ترتیب شهاب ۱ و شهاب ۲ می نامد. تاکنون هیچ یک از موشک های ساخت ایران در یک رزم واقعی مورد استفاده قرار نگرفته اند. اگرچه با استفاده از موشک های ارسالی توسط لیبی و سوریه، ایران در سال پایانی جنگ هشت ساله، تجربه ۵۲ روز متوالی شلیک موشک از نوع اسکاد به شهرهای عراق را اندوخته است.
مطابق بر آوردهای موجود، ایران در حال حاظر مابین ۶۰۰ تا ۹۰۰ فروند از موشک های نوع شهاب یک و شهاب دو را در اختیار دارد. برای حمل و پرتاب این موشک ها، ایران ابتدا تعداد ۲۰ سکوی متحرک را از کره شمالی خریداری کرد ولی در حال حاظر متکی به سکوهای متحرک تولید داخلی است. در حال حاظر ایران دارای قابلیت تولید موشک با برد فراتر از ۲۰۰۰ کیلومتر و حمل کلاهکی مجهز به سوخت و یا مواد غیرمتعارفی است. کلاهک های یاد شده قادرند در صورت لزوم به حمل سلاح شیمایی و یا کلاهک اتمی مبادرت کنند.
تحریم های اتحادیه اروپا علیه ایران
در سال ۲۰۰۹ هر چند تهدیدهای اتحادیه اروپا و آمریکا برای تشدید تحریم های ایران عملی نشد، اما تحریم های برقرار شده در سال های گذشته ادامه یافت. در آمریکا به رغم حضور اوباما در کاخ سفید و علاقه وی به مذاکره با سران حکومت اسلامی، دارایی های بنیاد علوی بلوکه شد و برخی بانک های اروپایی به دلیل ارتباط های مالی با ایران ناگزیر به پرداخت جریمه های سنگین شدند. افرادی در اروپا، به ویژه در آلمان، به علت معاملات غیرقانونی با ایران تحت تعقیب قرار گرفتند. شدیدترین تحریم ها شامل فنآوری ها و تجهیزاتی بود که می توانند در صنایع موشکی و یا پروژه های اتمی ایران کاربرد داشته باشند.
کاهش سرمایه گذاری های خارجی در ایران
سرمایهگذاری های خارجی در ایران هم به دلیل مناسبات تنشآمیز ایران با غرب و به ویژه با بحران سیاسی در داخل این کشور، به نازل ترین سطح خود سقوط کرد. بنابر گزارش اکونومیست، ایران در سال ۲۰۰۸ حدود ۹۰۰ میلیون دلار سرمایه خارجی جذب کرده بود. اکونومیست پیش بینی کرده بود که در سال ۲۰۰۹ نیز میزان سرمایه گذاری خارجی در همین سطح باقی می ماند. پیش بینی اکونومیست اوایل سال ۲۰۰۹ صورت گرفته بود. اما به احتمال زیاد به دلیل اعتراضات میلیونی مردم ایران، نه تنها رقم واقعی سرمایه گذاری از این هم کم تر باشد، بلکه بسیاری از سرمایه داران نیز سرمایه های خود را از کشور خارج کردند. در مقایسه سرمایه گذاری در ایران، ترکیه در سال ۲۰۰۸ بیش از ۱۸ میلیارد و عربستان سعودی نیز همان سال بیش ۳۸ میلیارد دلار سرمایه مستقیم خارجی جذب کرده بودند.
روابط ایران با کشورهای عربی حوزه خلیح فارس
مناسبات ایران با همسایگان عرب در حوزه خلیج فارس، در حد محسوسی به سردی گراییده است. محمود احمدی نژاد، به آخرین نشست شورای همکاری خلیج فارس دعوت نشد. این نسشت اواسط دسامبر 2009، در کویت برگزار شد و در بیانیه پایانی آن به «اشغال جزایر سه گانه توسط ایران» اعتراض شد. حتا گفته شد، شش کشور عضو شورای همکاری در نظر دارند ادعاهای خود در مورد جزایر ایرانی را به دیوان لاهه ارجاع دهند. روابط ایران با عربستان و یمن نیز بر اثر درگیری های داخلی یمن به شدت تیره شده است. این دو کشور ایران را به حمایت از حوثی های شیعه مذهب در استان صعده یمن متهم می کنند.
نظرسنجی اینترنتی درباره نظر مردم ایران در رابطه با روسیه
در نظرسنجی اینترنتی که توسط «ریانووستی» خبرگزاری روسیه انجام گرفته، بیش از ۹۴ درصد از شرکتکنندگان ایرانی گفته اند که چهره روسیه در ایران بد است. در نظرسنجی قبلی این خبرگزاری نیز میزان این افراد حدود ۸۹ درصد بوده است.
خبرگزاری ریانووستی، یکی از مهم ترین خبرگزاری روسیه به حساب می آید و علاوه بر جمهوری های سابق شوروی در بیش از ۴۰ کشور دنیا شبکه خبرنگاری دارد. ریانووستی با خبرگزاری های رسمی ایران، از جمله ایرنا همکاری می کند و در نمایشگاه و جشنواره بین المللی رسانه ها در تهران نیز شرکت فعالی دارد.
سمیر شهباز، رییس بخش خارجی این خبرگزاری اخیرا در ایران بود و با مقام های رسمی و هم چنین با «مردم عادی» دیدار کرده است. وی در گفتگویی با بخش فارسی دویچه وله به نگرش ایرانی ها در قبال روسیه و نظرسنجی این خبرگزاری پرداخت.
خبرگزاری ریا نووستی روسیه علاوه بر زبانهای جمهوری های سابق شوروی به ۷ زبان دیگر دنیا از جمله فارسی وبسایت دارد. ریانووستی در ماه مه سال ۲۰۰۵ سایت فارسی خود را راه اندازی کرد و حدود ۲ سال تحت پوشش بخش عربی فعالیت کرد. ولی با توجه به اهمیت مسائل ایران و افزایش شمار کاربران ایرانی در اواخر سال ۲۰۰۷ سایت مستقل زبان فارسی خود را افتتاح کرد.
دلیل خشم مردم ایران از روسیه، همکاری های بسیار تنگاتنگ دولت این کشور با سران حکومت اسلامی، از جمله در زمینه فروش سلاح و همکاری های نظامی و امنیتی است.
25 تن از اعضای خانواده بن لادن، رهبر القاعده در ایران
در دی ماه 1388، العربیه اعلام کرد: فرزند اسامه بن لادن رییس تشکیلات القاعده از احمدی نژاد خواست تا نسبت به خروج اعضای خانواده اش از تهران همکاری کند.
یک دیپلمات در سفارت سعودی در تهران، اخیرا به روزنامه الشرق الاوسط گفته است که دختر بن لادن 25 روز پیش به سفارت عربستان در تهران پناه برده است.
عمر بن لادن، در گفتگو با العربیه گفته است: اطلاعات نادرستی در مورد خواهرم «ایمان» منتشر شده است. وی از دست ماموران ایرانی فرار نکرده است، افراد خانوده ام نیز در آن جا بازداشت نیستند. آن ها میهمان دولت ایران هستند و ما از آن ها تشکر می کنیم که در طول این مدت از آن ها محافظت کردند. وی گفت: هم اکنون برادرانم محمد و سعد 29 ساله، عثمان 25 ساله، فاطمه 22 ساله، حمزه 20 ساله، ایمان 17 ساله و بکر 15 ساله در ایران به سر می برند. عمر بن لادن، افزود: هر کدام از برادرانم یک یا دو زن دارند، آن ها مجموعا 11 فرزند دارند. هم چنین زنان و مردانی از خانواده های همسران آنان نیز با آن ها به سر می برند، آن ها که تعدادشان به 25 تن می رسد در ایران تحت الحفظ هستند.
از سوی دیگر، منوچهر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی درباره موضوع حضور خانواده بن لادن در ایران گفت: مدتی قبل سفارت عربستان خبر داد که یکی از دختران بن لادن در سفارت عربستان است. وی افزود: وزارت امور خارجه به اداره اتباع و سفارت عربستان اعلام کرد که در صورت احراز هویت، این فرد می تواند با برگه عبور از ایران برود. متکی، ادعا کرد: برای ما هویت او محرز نشده است اما سفارت عربستان به این موضوع اذعان کرده است؟
داستان 5/18 میلیارد پول و طلا «بی صاحب» ایرانی در ترکیه؟
در دسامبر ۲۰۰۸ در حالی که ترکیه در اوج بحران اقتصادی به سر می برد، رجب اردوغان، نخست وزیر این کشور خبر از وارد شدن مبلغی بالغ بر 5/18 میلیارد دلار داد، بدون این که به منبع این پول اشاره کند. اما پس از گذشت ماه ها در سال 2009، یک «تاجر؟» ایرانی به نام اسماعیل صفریان نصب مدعی پول ها شد.
گفتنی است این مبلغ هنگفت به صورت 5/7 میلیارد دلار پول نقد در ساک های دستی و ۲۰ تن شمش طلا به وسیله کانتینر وارد این کشور شده است. وکیل ترکیه ای صفریان نصب با داشتن مدارکی قانونی از دولت ایران، به خبرنگار کانال خبری ترکیه گفت که تمامی کدها و ارقام متعلق به آقای صفریان نصب می باشد و از بانک مرکزی ترکیه اخذ شده است.
شایان ذکر است که دولت ترکیه هم اکنون پول ها را توقیف و آن ها را در بانک مرکزی نگهداری می کند. سئوال این جاست که حکومت اسلامی ایران، چگونه مجوز خروج چنین مبلغ هنگفتی را به همین راحتی داده تا این تاجر میلیاردر چگونه ۲۰ تن طلا و 5/7 میلیارد دلار پول را به همین سادگی به ترکیه وارد کرده است؟ چرا این حکومت، در این مورد سکوت کرده است؟ ویدیو اصلی این خبر به زبان ترکی در سایت های اینترنتی منتشر شده است.
پس از انتشار گسترده این خبر از تلویزیون ترکیه و سایت های انترنتی، خبرنگار «تابناک»، سایت نزدیک به محسن رضایی، نوشت: ماجرا از آن جا آغاز می شود که در پی بحران اقتصادی مالی جهان و کاهش شدید سرمایه گذاری در جهان و ترکیه، نخست وزیر این کشور «رجب طیب اردوغان» با دستکاری در یکی از بندهای قانون تجاری این کشور، مجوز ورود سرمایه شهروندان ترک خارج از کشور و سرمایه های اتباع دیگر کشورها، بدون پیگرد قانونی منشا سرمایه را صادر کرد.
البته باید گفت که این کار، موجی از سرمایه های ثبت نشده و بدون ذکر منبع و بدون دادن مالیات را به ترکیه سرازیر کرد؛ یکی از این سرمایه های هنگفت، مبلغی معادل 5/18 میلیارد دلار بود که تاجر ایرانی به نام «اسماعیل صفاریان نسب» با یک تریلی و همراهی دو پیک به این کشور فرستاده، اما در گمرک آنکارا، به دست مقامات این کشور توقیف شد.
بر پایه این گزارش، «شنول اوزل»، وکیل تاجر ایرانی در گفتگوی ویژه با تلویزیون کانال «دی» ترکیه با تایید این خبر اعلام کرد که موکلش در اکتبر سال گذشته ـ آبان 87 ـ سرمایه ای به ارزش 5/18 ملیارد دلار، شامل 5/7 میلیارد دلار پول نقد و یک تریلی حامل شمش طلا به وزن بیست تن، با همراهی دو پیک به ترکیه فرستاده، اما در گمرک این کشور، پیک های فرستاده شده با اموال تاجر ایرانی به دلایل نامعلوم متواری شده و بیان نامه ورود این سرمایه هنگفت در گمرک این کشور به ثبت نمی رسد و به همین دلیل، همه 5/18 میلیارد دلار از سوی مقامات این کشور توقیف و پس از ثبت به خزانه بانک مرکزی ترکیه سرازیر می شود.
پس از مدتی «رجب طیب اردوغان»، نخست وزیر این کشور در یکی از کنگره های حزبش گفت که با وجود بحران اقتصادی در جهان، ترکیه موفق به جذب سرمایه ای 5/18 میلیارد دلاری شده است.
وکیل «اسماعیل صفاریان نسب» تاجر ایرانی، گفته است که منظور اردوغان از جذب چنین سرمایه ای، همان مبلغ موکلش است و به رغم آن که بانک مرکزی ترکیه گفته که هنوز این سرمایه در خزانه این کشور است، شواهد حکایت می کند که 5/18 میلیارد دلار یادشده توسط کشور ترکیه مصرف شده و این در حالی است که وکیل اسماعیل صفاریان نسب ـ تاجر ایرانی ـ متعهد شده که در صورت آزادی سرمایه افسانه ایش، همه این مبلغ را در ترکیه سرمایه گذاری کند.
روزنامههای «حریت»، «ملیت» و کانال تلوزیونی «ت.آر.ت» نیز این خبر را منتشر کردهاند.
گفتنی است، تاکنون درباره این که اسماعیل صفاریان نسب کیست و این که مبدا این سرمایه کشور دیگری غیر از ایران بوده و تنها از ایران برای ورود به ترکیه عبور داده شده و یا این که این سرمایه از کشور چگونه بیرون رفته است، هیچ اطلاعاتی منتشر نشده است. البته خروج این میزان شمش طلا و پول توسط یک شهروند ایرانی حتا در صورتی که به طور ترانزیتی بوده باشد، جای بررسی بیش تر از سوی دستگاه های مربوطه از جمله وزارت امور خارجه، اقتصاد و اطلاعات را دارد.
محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری حکومت اسلامی در مصاحبه مطبوعاتی خود در ترکیه، در پاسخ به خبرنگاری که از او در مورد خروج بیش از 5/18 میلیارد دلار از ایران پرسید، با همان« لبخندهای همیشگی»، گفت: «خب اگر خورد که نوش جانش! او ادامه داد: حساب کنید ببینید برای خروج این مقدار ارز و پول چند تریلی لازم است! اصلا می شود؟
نفیسه کوهنورد خبرنگار بی بی سی فارسی کسی بود که این پرسش را از احمدی نژاد مطرح کرد. این خبرنگار شبکه بی بی سی فارسی از احمدی نژاد پرسید: خبری از سال گذشته در رسانه های ترکیه درباره توقیف چند کامیون طلا و دلار از مبدا ایران به ارزش 5/18 میلیارد دلار در ترکیه منتشر شد، که درباره این خبر نه مقامات ایرانی توضیح درستی می دهند و نه مقامات ترکیه اظهار نظر رسمی کرده اند. با توجه به این که یک فرد ایرانی ادعای مالکیت این محموله های توقیف شده را کرده است، نظر شما در این باره چیست؟ احمدی نژاد در پاسخ به این سئوال با خنده ای در ابتدا گفت: من از برخی رسانه ها می خواهم قبل از این که خبری را منتشر کنند چند دقیقه درباره آن خبر فکر کنند ... من هم این خبر را شنیدم و خواندم ... می گویند 5/8 میلیارد دلار طلا بوده است. من از شما سئوالی دارم. می دانید این مقدار طلا چند تریلی می شود؟... و یا می گویند 10 میلیارد دلار پول بوده. می دانید این رقم پول چند تریلی می شود؟ مگر می شود یک نفر به این رقم دسترسی داشته باشد و مگر می شود چند تریلی طلا و دلار وارد ترکیه بشود و کسی از آن خبر نداشته باشد؟
سنجش کسب و کار در ایران
در گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۰۹ ایران در میان ۱۸۱ کشور رتبه ۱۴۲ را کسب کرده است و این در حالی است که یک سال پیش از آن رتبه ایران از میان ۱۷۸ کشور، ۱۳۵ بوده است.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، نشان می دهد که شاخص فساد اقتصادی در ایران در فاصله یک سال بسیار بدتر شده است و رتبه ایران از ۱۲۴ در سال ۲۰۰۸ میلادی با بیست پله سقوط به ۱۴۴ در سال ۲۰۰۹ رسیده است.
استفاده وسیع از تویتر در ایران
«عبدور»، یکی از اعضای گروه تحقیقات در تویتر و کارشناس ارشد این گروه، اخیرا در وبلاگ خود نوشت: «حرفه من ترجمه و تفسیر داده ها به شکلی است که بتوانیم بفهمیم تویتر چگونه در حال تغییر و تکامل دائم است. از آن جا که در روزهای آخر سال هستیم، فکر کردیم مرور موضوعات و مسائلی که در طول سال توجه جهانیان را به خود جلب کرده اند، می تواند کار جالبی باشد.»
عبدور ،سپس می نویسد: «در پایان سال ۲۰۰۹ مطالعه موضوعاتی که در تویتر در طول سال به آن ها پرداخته شده، به ما کمک کرد بفهمیم آن چه که در جهان در حال وقوع است نشان می دهد که وقایع مهم در جهان می تواند موجب یکپارچگی و هم صدا شدن مردم اقصی نقاط جهان شود، یا چطور همگان با تماشای یک فیلم خاص هیجان زده می شوند و یا درباره یک تکنولوژی جدید ایده پردازی می کنند.»
در میان تمامی این کلمات، پسوندها و یا عباراتی که در طول سال تکثیر می شوند، یک موضوع به کرات در صدر قرار گرفته است.
مسائل مربوط به انتخابات ایران گیراترین موضوع سال در میان کاربران تویتر بوده است. هم چنین عبارات «انتخابات ایران» و «ایران و تهران» نیز در میان ۲۱ مورد صدرنشین فهرست موضوعات است.
... در میان ایرانیان، به ابزاری برای سازمان دهی تظاهرات پس از انتخابات تبدیل شد، به طوری که بسیاری از کارشناسان رسانه ای رشته تظاهرات و ناآرامی های چند ماه اخیر در تهران و دیگر شهرهای ایران را «انقلاب تویتری» و «انقلاب فیس بوکی» نام نهادند.
۲۸ خرداد ماه، حدود یک هفته پس از برگزاری انتخابات در ایران و انعکاس و به اشتراک گذاردن گسترده اخبار کوتاه مربوط به انتخابات در تویتر، یکی از روزنامه نگاران آمریکایی درباره تویتر نوشت: «با بحران ایران، تویتر به بلوغ خود می رسد.» در همین مطلب نوشته شده است: «در دو سال گذشته، تویتر بیش تر و بیش تر به نظر عموم رسید اما در وقایع پس از انتخابات ایران بود که تویتر وضوحا به چشم آمد.»
پتریک میر، مدیر تحقیقات در سازمان «دیجی اکتیو» که وظیفه اش مجهز کردن بیش تر فعالان به ابزار ارتباطی است نیز گفت: «وظیفه گردانندگان تویتر اکنون فراتر از آن چیزی است که تصور می شد. تویتر اکنون ابزاری است که در موقعیت های شکننده سیاسی، مفید واقع می شود.»
در دسته بندی موضوعات خبری تویتر، موارد مرتبط با انتخابات ایران و آنفلوآنزای خوکی از شش امتیاز سال، ۵ امتیاز را به خود اختصاص دادند. موضوعات بعدی که بیش از همه در تویتر در سال ۲۰۰۹ مطرح شده است به ترتیب غزه، بازار سهام و سوگند ریاست جمهوری باراک اوباما است.
اعمال سانسور شدید بر اینترنت
دادستانی ایران فهرست «مصادیق محتوای مجرمانه» را منتشر کرده که بر اساس بخشی از قانون جرایم رایانه ای تهیه شده است.
خبرگزاری دولتی ایران - ایرنا، به نقل از عبدالصمد خرم آبادی، دبیر کار گروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه نوشته است که «این دبیرخانه با بررسی گزارشات واصله نسبت به مجرمانه بودن یا نبودن، تصمیم نهایی را اتخاذ و در صورت احراز محتوی مجرمانه نسبت به پالایش (فیلتر) اقدام خواهد کرد.»
قانون جرایم رایانه ای دهم تیر ماه امسال از سوی محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری حکومت اسلامی، برای اجرا به نهادهای حکومتی ابلاغ شد. این در حالی ست که قوه قضاییه آذر ماه سال گذشته، یعنی پیش از ابلاغ این قوانین، دادسراهای ویژه جرایم رایانه ای را راه اندازی کرده بود.
قانون جرایم رایانه ای 5 بخش و 55 ماده دارد که کلیه مواد آن امسال از سوی شورای نگهبان تایید شد. بنابر فهرستی که خرم آبادی ارائه کرده کار گروه مصادیق محتوی مجرمانه جرایم رایانه ای در پنج فصل در بخش های «محتوی خلاف عفت و اخلاق عمومی، محتوی علیه مقدسات، محتوی علیه امنیت و آرامش عمومی، محتوی علیه مقامات و نهادهای دولتی و عمومی و محتوایی که برای ارتکاب جرایم رایانه ای و سایر جرایم، تهیه شده است.»
بخشی از این فهرست به مواردی اشاره دارد که در قانون مجازات اسلامی نیز آمده است ولی در برخی موارد مصادیق ارائه شده تازگی دارد.
مواردی نظیر این که اگر کسی «فیلترشکن» انتشار دهد یا به افراد دیگر از طریق اینترنت آموزش دهد که چگونه می توان از فیلترینگ عبور کرد، مجرم است و این کار مصداق جرم به حساب می آید.
علاو ه بر این، اگر کسی لینک سایت هایی را که دارای «محتوی مجرمانه» هستند یا در آن ها نشانی های اینترنتی سایت های مسدود شده و نشریات توقیف شده آمده را منتشر کند و آن ها در اختیار دیگران بگذارد، مجرم است.
این بخش در حالی به عنوان مصداق جرم ذکر شده که بسیاری از سایت ها در ایران فیلتر شده و کاربران با استفاده از فیلترشکن از این سایت ها استفاده می کنند.
اگر کسی «فیلترشکن» انتشار دهد یا به افراد دیگر از طریق اینترنت آموزش دهد که چگونه می توان از فیلترینگ عبور کرد، مجرم است و این کار مصداق جرم به حساب می آید.
به اشتراک گذاشتن لینک ها نیز از جمله کارهای مرسوم در اینترنت است که کاربران اینترنتی این گونه لینک ها را در سایت ها و وبلاگ ها قرار می دهند.
بنابر مصداق های دیگری که دادستان ارائه داده حتا دادگاه ها می توانند کسانی را که فیلترشکن می فروشند را نیز با عنوان «توزیع یا معامله» وسایل «ارتکاب جرایم رایانه ای» محکوم کنند.
معاون دادستان، سایت شبکه اجتماعی توی
درج شده توسط: اشتراک | در تاريخ : ۱۰/۱۱/۱۳۸۸ |

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::