آمران و عوامل اصلی شکنجه ی تجاوز جنسی، رهبران حکومت اسلامی هستند. جنايت بازجو و شکنجه گر تجاوزگر نمی بايد سبب شود تا بر نقش جنايتکاران اصلی در اعمال اين شناعت و رذالت سايه انداخته شود. شکنجه ی تجاوز جنسی را به تمايلات و يا انحرافات جنسی و شناعت بازجوها و شکنجه گرهای حکومت اسلامی نسبت دادن، عوام فريبی و آدرس عوضی دادن استپيشگفتار
شکنجه ی جنسی , و تجاوز جنسی به زندانيان و اسيران سياسی و عقيدتی , به ويژه اسيران جنگی عمری تاريخی دارد. زنان اسيرو زندانی قربانيان شکنجه ی جنسی ,بويژه تجاوز جنسی بوده اند و مردان نيز اگر چه شکنجه ی جنسی شده اند , اما به ندرت در زمره ی قربانيان تجاوزجنسی قرار داشته اند. در دوران پايانی جنگ جهانی دوم حدود ۲ ميليون زن و دختر مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند و در جنگ " يوگوسلاوی سابق" نيز تجاوز جنسی رواج داشت .
در ايران , به ويژه بعد از حمله ی اعراب به ايران تجاوز جنسی به زنان رواج بيشتری يافت . دختران و زنان غير مسلمان در رديف غنايم جنگی قرارگرفتند و بيش از پيش بردگانی قابل تصاحب شدند, و هر کاری با آنها جايز شمرده شد :" در جنگ قادسيه ...هنگام که کاخ عظيم تيسفون ( مداين) به دست تازيان افتاد, بيشتر ساکنان کاخ که هنوز در آنجا باقی مانده بودند به قتل رسيدند و گروه ديگرشان ( به خصوص زنان و دحتران خوش چهره ) به بردگی برده شدند ". رواج جنايت و تجاوز جنسی نه فقط در سطح جامعه و در زندان ها و پستوهای حکومتی , حتی در سطح خانواده ها و خودی ها هم بيشتر شد:" ... خالد بن وليد , سردار معروف عرب که شبی مهمان " مالک بن نويره " از " معاريف مسلمانان " بود, مالک را نيمه شب غافلگير کرد و کشت و " سرش را در اجاق گذاشت و سوزاند و همان شب با زن مالک همبستر شد" . در دوره قاجاريه از" هتک احترام زنان اسير " سخن گفته شده است و " ... در قتل عام کرمان , پس از قتل عام مردان زنان اهالی به سپاهيان بخشيده شدند "(۱)
شکنجه های جنسی و تجاوز جنسی زندانيان سياسی و عقيدتی در زندانها ی بسياری از کشور های جهان , به ويژه آنجا که حکومت های مستبد حکم می رانند ,ادامه دارد.
در دوران آريامهر شکنجه جنسی و آزار جنسی زندانيان زن و مرد وجود داشت , اما تجاوزجنسی به ندرت گزارش شده است :".......حسين زاده ( شکنجه گر ساواک )کلمات رکيک بکار می برد و تهديدم می کرد که اين چوب را .......( استعمال می کنيم )..آنها در مورد اينجور اذيت کردن ها مخصوصا" در مورد مسايل جنسی انتظار دارند , فرد داد و بيداد راه بيندازد.....با چوب پاهايم را بلند می کردن و از هر جهت بسويم هجوم می آوردند و اذيتم می کردند... تنها می توانستم با نگاه پر از کينه و نفرتم اعمال بينهايت وقيح و بيشرمانه شان را تحمل کنم...."(۲)
شکنجه جنسی و تجاوز جنسی
شکنجه جنسی
نوعی شکنجه جسمانی ست , که آن را شکنجه ی توامان جسمانی و روانی نيز دانسته اند.نمونه اند اين ها :
۱- آويزان کردن وزنه به بيضه مردان , سوزاندن موضعی بيضه مردان با آتش سيگار يا فندک, ضربه زدن به بيضه با مشت و لگد و يا وسايلی ديگر.
۲- سوزاندن آلت تناسلی مردان با آتش سيگار يا فندک.
۳- سوزاندن سينه ی زنان با آتش سيگار و يا فندک , زخم زدن و يا بريدن قسمت هايی از سينه ی زنان
۴- سوزندان و يا ضربه زدن به آلت تناسلی زنان
۵- وارد کردن اشيا ء مختلف ( بطری , چوب و......) در مهبل و مقعد زنان ( شکنجه ی تجاوز جنسی)
۶- وارد کردن اشياء مختلف( بطری , چوب , تخم مرغ و...) در مقعد مردان(شکنجه ی تجاوز جنسی)
۷- شکنجه جنسی و تجاوز جنسی به اقوام نزديک در برابر چشم زندانی با هدف تحقير و شکستن زندانی.
آزار جنسی
۱- استفاده از کلمات و يا حرف های رکيکی که بار جنسی ( سکسی) دارند.
۲- لمس کردن( وررفتن و دستمالی کردن ) آلت های تناسلی و ديگر ارگان های جنسی با هدف تحقير زندانی.
تجاوز جنسی
وارد کردن و" دخول" آلت تناسلی ( يا آلت ها و اشياء ديگر) به مهبل و يا مقعد زن و يا مقعد مرد, خلاف ميل و رضايت فرد , تجاوز جنسی تعريف شده است . اين عمل غالبا" با زور و اجبار فيزيکی , يا کلامی و روانی صورت می گيرد. در تعريفی ديگر ورود آلت نتاسلی مرد به بدن زن ويا مرد شرط قطعی وقوع تجاوز قلمداد نشده است و گفته شده است که تجاوز جنسی می تواند بدون ورود آلت تناسلی در بدن زن يا مرد انجام شود.
تجاوز جنسی به زندانيان نوعی شکنجه است که علاوه بر جرم بودن نقض آشکار حقوق بشر نيز هست. اين شکنجه ی دردناک با هدف تحقير قربانی و کنترل و سلطه ی کامل بر روان و رفتار او و خاموش کردن اش اعمال می شود. حکومت اسلامی با کاربرد هدفمند چنين شيوه ی هولناکی , ايجاد رعب و وحشت در جامعه و خانواده ها رانيز مد نظر داشته و دارد.
پيامدهای شکنجه ی تجاوز جنسی
الف : پيامد های جسمی( فيزيکی)
۱- آسيب ديدگی دستگاه های تناسلی ( کبودی, ورم , زخم و پارگی)
۲- ايجاد عفونت و بيماری های مقاربتی (۳)
۳- مرگ بر اثر پارگی و خونريزی شديد ( مرگ ترانه موسوی می تواند نمونه ی چنين موردی باشد , معمولا در اين مواقع تجاوزگران تلاش می کنند پيکر قربانی را از بين ببرند, و يا به شکلی در آورند که آثار تجاوز قابل ديدن نباشد , مثل سوزاندن جسد قربانی)
ب: پيامدهای روانی و عصبی:
۱- احساس شرم , تحقير و توهين : اين ويژگی در جوامعی که باورها و احساسات مذهبی ( به ويژه اسلامی ) و مفاهيمی مثل غيرت و ناموس به پاره ای از فرهنگ جامعه و فرهنگ جنسی جامعه بدل شده باشند,شدت بيشتری دارند.
۲- کابوس , که صحنه های شکنجه و محيط شکنجه, و بازجو و شکنجه گر بخش ها ی اصلی آن هستند.
۳- افسردگی ( اختلال در خواب , خواب زياد يا بی خوابی شديد ,گوشه گيری و بی تفاوتی , سرخوردگی و نا اميدی , غمگينی , احساس آشفتگی و اضطراب و ترس , درد های فيزيکی مثل سردرد های شديد و........)
۴- ابتلا به انواعی از اختلال های شخصيتی
۵- پرخاشگری( بيشتر در مردان)
۶- خود کشی
بسياری از قربانيان شکنجه جنسی, به ويژه تجاوز جنسی با درمان وغلبه بر پيامد های فوق, زندگی عادی و حتی مبارزاتی خود را شروع کرده و ادامه داده اند.
بازجو ها و شکنجه گرهای تجاوز گر
حکومت گران از ميان عوامل خود و بازجوها و شکنجه گرها کسانی را که به لحاظ روانی و شخصيتی توانايی اعمال شکنجه های جنسی , به ويژه تجاوز های جنسی را دارند, برمی گزينند.
۱- قربانيان خشونت ها و ناهنجاری های خانوادگی يا اجتماعی
۲- قربانيان تجاوز جنسی در کودکی ( توسط افراد خانواده يا ديگران)
۳- اوباش و لتوت ولشوش و اجامر جامعه که در صف سپاهی ها و بسيجی ها و بازجو ها و شکنجه گر ها حکومت اسلامی به وفور وجود دارند , به وِيژه کسانی که محروميت ها و انحراف های جنسی نيز داشته اند.
۴- افرادی که شستشوی مغزی و تو جيه ايديولوژيک و مذهبی شده اند. در نظر اين موجودات زندانی کافرو مرتد و منافق است و حکم " غنيمت جنگی " دارد و تصاحب و تصرف آن " خلاف شرع" نيست.
۵- افراد مبتلا به اختلال های روانی و عصبی (اختلال های شخصيتی , ساديسم و دگر آزاری و...)
اين دست از بازجو ها و شکنجه گرها بتدريج دچار روان پريشی های شديد و مقاوم به درمان می شوند.
تجاوز جنسی در حکومت اسلامی
اثبات تجاوز جنسی در زندان ها به اين دليل که اعمال اين شکنجه در خفا و بدون حضور ديگری صورت می گيرد کار ساده ای نيست. در حکومت اسلامی قربانيان جان بدر برده از زندان ها و شکنجه گاه ها نيز به سختی و در شرايط خاص به وجود تجاوز جنسی در زندان های حکومت اسلامی شهادت داده اند. در مورد شکنجه و آزارهای های جنسی , و نيز تجاوز جنسی به زنان زندانی سياسی در سال های ۶۰ تا ۶۲ .گزارش , شواهد و اسناد متعددی وجود دارد . و وقتی به زندانيانی که " جرايم" سبک تری داشتند , تجاوز شده است , با زندانيان محکوم به مر گ چه کرده اند و چه خواهند کرد؟. اين که بر دختران و زنان محکوم به اعدام در زندان های تهران و به ويژه زندان های شهر های ايران چه رفته است هنوز نا روشن است , گزارش هايی مبنی بر "عقد" زندانيان قبل از اعدام ( تجاوز به آن ها و پاره کردن پرده بکارت آن ها) موجود است. " به دختران باکره پيش از اعدام شان تجاوز می کردند تا باکره به آن دنيا نروند , باکره ها به گمان جلادان به بهشت خواهند رفت و بدين ترتيب مانع ورود مخالفان باکره به بهشت می شدند...... و يا دختران اعدامی را در شب قبل از مرگ به عقد پاسداران درمی آورند تا آن ها به عنوان باکره به زير خاک نروند و باعث نحوست زندگی نشوند. چون گويا برحسب سنت اگر دختر باکره به زير خاک رود مردی را در دنبال خود طلب خواهد کرد.." (۴)
آيت الله منتظری نيز در نامه ای به خمينی بر وقوع چنين رفتاری با زندانيان صحه گذاشته است. او خطاب به خمينی می نويسد: "..... آيا میدانيد در بعضی زندانهای جمهوری اسلامی دختران جوان را به زور تصرف کردند؟" (نامه به خمينی . کتاب خاطرات آيت الله منتظری)
در ميان قربانيان حکومت اسلامی شواهدی نيز دال بر تجاوز جنسی به زهرا کاظمی وجود داشت.
تجاوز جنسی در زندان حکومت اسلامی از زبان "مخالفان" حکومت اسلامی!
شکنجه ی تجاوز جنسی در زندان های حکومت اسلامی نه فقط از سوی حکومت گران اسلامی که از سوی برخی از روزنامه نگاران اصلاح طلب نيز انکار شده است :
نمونه است آقای نيما راشدان, روزنامه نگار و مقاله نويس محترم . ايشان در رابطه با گزارش پزشک زهرا کاظمی که تجاوز جنسی به زهرا کاظمی را مطرح کرده بود, نوشت :" .... لااقل برای من ترديدی وجود ندارد که بخش اصلی اظهارات فردی به نام « شهرام اعظم » که خود را پزشک ويژه « زهرا کاظمی » معرفی نموده است ، کذب محض است...... بطور مثال « مسعود بهنود » همکار بی بی سی - از مسلط ترين کارشناسان سياسی ايران می باشد. بهنود - اوين ، بند ۲۰۹ - فضای بازجويی کارشناسان وزارت اطلاعات و ... را تجربه کرده است. برای من غيرقابل باور است افرادی مثل بهنود ، نبوی ، شمس و ديگرانی که « اوين نيمه پايانی دهه ۷۰ » را خوب می شناسند ، جلوی انتشار گزارشی که از « تجاوز جنسی به متهم دارای پروفايل بين المللی در بند ۲۰۹ می گويد » را نگيرند. برای من غيرقابل باور است که با حضور بهنود چنين گزارشی حتی به نقل از منابع انگليسی زبان و يا وزارت خارجه کانادا روی آنتن بی بی سی برود ، در سايت بی بی سی تيتر شود.
آقايان و خانمها - تجاوز جنسی به خانم زهرا کاظمی دروغ است. هر کس که در سالهای اخير ۵ دقيقه در فضای اوين تنفس کرده باشد می تواند اين را برای شما بگويد ،خواه داور نبوی ، احمد زيد آبادی ، مهرانگيز کار ، مسعود بهنود ، اکبر گنجی ، محمود شمس الواعظين و ... باشد و خواه نيما راشدان با يکماه انفرادی در سلول ۴۱ بند ۲۰۹ و دوهفته در بند ۱۰ نيمه عمومی ۲۰۹.
هر که به قدر سر سوزنی با رفتارهای بازجويان امنيتی ايران آشنايی داشته باشد ، هر فعال سياسی صاحبنام و حتی کمتر شناخته شده که در سالهای اخير يکساعت بازجويی شده باشد ، می تواند تصديق کند که تجاوز جنسی در مجموعه بازجويی وزارت اطلاعات و آنهم در اوين محال است. بازجويان دستگاههای امنيتی جمهوری اسلامی ايران - شورشيان جنجويت سودان نيستند ، آنها امروز افرادی آموزش ديده - پيچيده - تحصيلکرده و نسبتا آشنا به متدهای بازجويی دهه ۸۰ ، کشورهای کمونيستی اند.
چنين بازجويی امکان ندارد به متهم و آنهم متهم شناخته شده بين المللی تجاوز جنسی کرده ، چنين گرداب مهلک بی آبرويی بين المللی را سبب شود.
بازجويان امنيتی در ايران ، مثل رفقای کمونيست سابق خود ، کتک می زنند ( بطوری که جايش نماند) ، فحش ناموس می دهند ، به شما می گويند که به نامزد ، مادر ، همسر و خواهر شما تجاوز می کنند ، به شما می گويند که خواهر يا نامزدتان را در اتاق بغلی شکنجه کرده ، مورد تجاوز قرار خواهيم داد ، اما اگر شما يک فرد شناخته شده باشيد ، همه اينها در حد حرف باقی خواهد ماند. در سال ۱۳۸۴ به کسی در اتاقهای بازجويی اوين تجاوز نمی شود ، اگر نمی توانيد اين گزاره را بپذيريد ، دانسته هايتان از ايران امروز در حد صفر است. مطالعه کنيد !......"
نگارنده اين يادداشت ، وضعيت رسانه های فارسی زبان خارج از کشور ايران را به لحاظ رعايت معيارهای حرفه ای بسيار نااميد کننده ارزيابی می کند. مورد شهرام اعظم گواهی است. کارمندان رسانه هايی نظير راديو فردا ، راديو بين المللی فرانسه و ... از بهترين دوستان من به شمار می روند. اما باور کنيد بخاطر زندگی حرفه ای خود و به احترام شرافت شغلی مان ، می بايستی ماجرای « شهرام اعظم » را ده بار و صدبار مرور کنيم ، چرا اينقدر ساده گول خورديم؟
مورد شهرام اعظم می تواند يک ماجرای تصادفی و يا يک کلاهبرداری ناشيانه باشد ، اما در نظر آوريم مواردی را که دستگاههای پيچيده امنيتی خواه از سوی نظام ايران و يا دشمنان آن ، بازی خطرناک موج سازی رسانه ای را به ما تحميل کنند و ما ندانسته به ساز آنان برقصيم.
افتخار همه ما، حرفه ای بودن، پاک بودن و مستقل ماندن است. بياييد بيشتر دقت کنيم.
اگر اخبار تجاوز جنسی به بازداشت شدگان راست باشد، معنای آن اين است که علی خامنه ای به مخالفان خود می گويد: می خواهيد با من مبارزه کنيد، من تا آخر ايستاده ام. شما بيائيد، من هم می آيم. تجاوز جنسی نشان می دهد که من تا کجاها حاضرم پيش روم....."(۵)
پاسخ نيما راشدان را همان بهتر که محسن مخلباف , که شواهد و مستنداتی در مورد تجاوز جنسی در زندان های حکومت اسلامی دارد , بدهد:
"......بايد اضافه کنم که اين مسئله تازه نيست، فقط الان رو شده است. سی سال است که در جمهوری اسلامی چنين اتفاق‌هايی می‌افتد. در دهه‌ی اول به دليل فضای انقلابی بيشتری که حاکم بود اين موضوع کمتر ديده شد. اما رفته رفته با بالاتر رفتن فساد در نظام شدت پيدا کرد. در بعضی موارد جنبه‌ی شرعی و قانونی به آن دادند، مثل تجاوز به دختر باکره‌ای که قرار است روز بعد اعدام شود، فقط برای اينکه دختر اگر باکره باشد به بهشت می‌رود، با اين توجيه او را به اصطلاح به عقد و صيغه‌ی اجباری همين بازجوها و شکنجه‌گرها يا مأموران اعدام در می‌آوردند، حتی مبنای شرعی هم برايش درست کردند.
خارج از اين، حتی يکی از تاکتيک‌های رژيم جمهوری اسلامی است که فرض کنيد در مورد زن سعيد امامی، اينها نه تنها بازجويی کردند، نه تنها تجاوز کردند که حتی اسنادش را خودشان منتشر کردند، به قصد اينکه بگويند که اگر منافع ما به خطر بيافتد، افراد نزديک به نظام را هم اين‌جوری قربانی می‌کنيم تا بقيه حساب دستشان باشد.
منتهی مردم و آدم‌هايی که خود يا نزديکان شان مورد تجاوز جنسی واقع شدند هميشه می‌توانستند تصور کنند که شايد اين مورد، موردی استثنائی بوده است. شايد هر عيب که هست از مسلمانی ماست و شايد يک فرد خاصی اين کار را کرده است. ولی رو شدن اين موضوع به اين شکل گسترده مردم را شوکه کرد، همان‌طوری که در شب انتخابات تقلب گسترده مردم را شوکه کرد. اين موضوع قطعی است، اسناد آن هم موجود است....."(۶)
حرف آخر
جنايت شنيع و رذيلانه ی تجاوز جنسی در نمود و نماد شناعت و رذالت - که حکومت اسلامی باشد- تازگی ندارد. شکنجه ی جنسی , به ويژه شکنجه ی تجاوز جنسی , بخشی از شکنجه هايی ست که حکومت اسلامی طی سی سال گذشته در زندان های آشکار و پنهان اش به کار برده است (۷) . پس از" انتخابات" ۲۲ خرداد, قربانی گرفتن حکومت اسلامی از ميان " خودی" ها سبب شد تا روبنده ی سياه خدعه و فريب از پاره ی ديگر سيمای انسانيت کش اين حکومت کنار زده شود, حکومت دينی ای که " افتخار" تجاوز جنسی به مردان را هم- که در تاريخ ميهن ما کم سابقه است - به پرونده اش سنجاق کرد ه است.(۸)
نکته ی مهم اين است : شکنجه ی تجاوز جنسی را به تمايلات و يا انحرافات جنسی و شناعت بازجوها و شکنجه گرهای حکومت اسلامی نسبت دادن , عوامفريبی و آدرس عوضی دادن است. بازجوها و شکنجه گرها کارگزاران و عمله اکره های روش ها و سياست های مورد قبول ولی فقيه و ديگر رهبران اين حکومت اند, روش ها و سياست هايی که به بازجو و شکنجه گر ديکته می شود.
سخنرانی های اخير علی خامنه ای و محمود احمدی نژاد و فرمانده کل سپاه پاسداران شان نيز شهادت می دهند. در اين سخنرانی ها ی برنامه ريزی شده و هماهنگ خامنه ای " جرم و جنايت" ها را"حدس و گمان و شايعه" جا زد و تا آنجا پيش رفت که گفت : " حتی اگر برای شايعات , شواهد و قرينه هايی وجود داشته باشد اين شواهد نمی تواند مبنای قضاوت قرار بگيرند" . خامنه ای و تدارکات چی و پاسدارش در سخنرانی های اخير با فرافکنی ای وقيحانه کوشش کردند مردم را قاتل و تجاوزگر بنمايانند.(۹).
عليرغم تلاش ها و فرافکنی های ولی فقيه و ياران اش , ترديدی بر جای نمانده است که بازجو ها و شکنجه گرهای تجاوزگر مسببان و مقصران اصلی وقوع تجاوز جنسی نيستند, آمران شکنجه ی حکومتی ی تجاوز جنسی, يعنی رهبران حکومت اسلامی, سبب سازان و مقصران اصلی اين فجايع شرم آور هستند.
***
برخی از منابع:
۱- عبدالله رازی , تاريخ کامل ايران, نشر اقبال ,۱۳۷۳
۱- اشرف دهقانی , حماسه مقاومت, نشر مردم ( تهران, ۱۳۵۶)
۲- گزارش تکان دهنده يک پزشک از يک مورد تجاوز جنسی در زندان، جرس/ گويا
www.pezeshkeabi.blogspot.com
۳- گاليندوپل نماينده‌ی ويژه‌ی سازمانِ ملل در گزارشی به کميسيون حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد:
" زنانِ باکره محکوم به مرگ، اجباراً به نکاح يک مرد در می‌آيند و قبل از اجرای حکم اعدام از آنها ازاله بکارت می‌شود. در اين رابطه نماينده ويژه مايل است تأکيد کند که گزارشگر ويژه کميسيون درباره مسأله شکنجه، تجاوز را نوعی شکنجه محسوب می‌کند (- گزارش درباره وضع حقوق بشر در جمهوری¬ اسلامی ايران، توسط آقای رينالدو گاليندوپل، نماينده ويژه کميسيون حقوق بشر برای اجرای قطعنامه ٧٩/١٩٩٠)- بر گرفته از کلاغ و گل سرخ , خاطرات زندان مهدی اصلانی,از انتشارات مجله آرش , صفحه ۸۴
۴- نيما راشدان, شهرام اعظم دروغ می گويد!, گويا , سه شنبه ۱۶ فروردين ۱۳۸۴
۵- محسن مخملباف : تجاوز جنسی در زندانهای ايران موضوعی قطعی است، سی سال است که در جمهوری اسلامی چنين اتفاق‌هايی می‌افتد..." دويچه وله مصاحبه‌گر: فريبا واليات
۶- چند سند و گزارش :
الف :" آيا تجاوز يک اتفاق ساده بود " دنيا روشن (زندانی سياسی سال ۶۰ ) , کتاب گفتگو های زندان ( شماره ۴), تابستان سال ۱۳۸۰, نشر سنبله , آلمان.
ب: شهرنوش پارسی پور, خاطرات زندان, نشر باران , ۱۹۹۶
ج: نتيجه تحقيقات وکيلان بدون مرز کانادا در ايران در باره مرگ زهرا کاظمی
د: گفت و گوهای رضا علامه زاده با دو تن از قربانيان شکنجه ی تجاوز جنسی , خانم ها آذرآل کنعان و کتايون آذرلی .( ن. ک به وبلاگ رضا علامه زاده)
۸- رجوع کنيد به نوشته های افشاگرانه ی مهدی کروبی و گزارش ها و نوشته ها ی متعدد و مستند در باره ی تجاوز های جنسی , به ويژه از سوی قربانيان اين جنايت. اين يک نمونه است:
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=23441
۹- سخنرانی علی خامنه ای برای دانشجويان و دانشگاهيان (پنجشنبه , ۵ شهريور ۱۳۸۸) , سخنرانی احمدی نژاد در نماز جمعه ( آدينه ۶ شهريور ۱٣٨٨ - ۲٨ اوت ۲۰۰۹) و سخنرانی جعفری فرمانده سپاه ( شنبه ۷ شهريور ۱۳۸۸) را می توانيد در تارنما های گويا و اخبار روز بخوانيد.
